Door grijze sluiers breekt heel even een zonnestraaltje door, het is een bekend en gekoesterd straaltje. Het oude maandagochtend gevoel, ooit lang geleden besloot ik dat waar ik vaak in weekenden werkten de maandagochtenden helemaal voor mijzelf werden.Om vooral heerlijk te verdwalen in het zoeken en vinden van kunst, om de wereld om mij heen… Lees meer Maandag ochtend gesluimer

Mijn denken overstemt de rust die ik tracht te vinden.Gedachten gaan vooral over dynamiek, meer specifiek de dynamiek tussen D en s.De één kan niet zonder de ander.Het speelveld wordt gekaderd en daarbinnen heeft de D vrij spel.Maar wat als het speelveld niet betreden wordt?Of wel betreden wordt maar niet dusdanig herkend? Het gras op… Lees meer Denken overstemt de stilte

Woorden spinnen een eigen draad in mijn hoofd. Hoe schrijf ik over wat ik voel zonder mijn partner te kwetsen?Hoe deel ik wat ik voel vanuit het groots respect dat ik voor hem heb?Hoe benoem ik wat ik voel, wat er in mijn hoofd dwaalt, wat ik soms uit wil schreeuwen en dan weer in… Lees meer Woorden spinnen

Soms als het eenzame gevoel me volledig gijzelt dan voel ik me zo vervreemd van een platform als FetLife. Dan lijkt het of alles dat ik zie passeren me zowel verdrietig maakt als mijn gevoel van eenzaamheid versterkt. Vorige week besloot ik mijn account te deactiveren, in de hoop dat mijn verdrietig/eenzame gevoel zou afnemen.… Lees meer Eenzaam en vervreemd

Het is alsof ik op een afstand mijzelf waarneem, ik zie hoe iets dat altijd een snaar in me wist te raken nu het besef raakt dát er ooit die snaar geraakt werd, en de enige vibratie die mij weet te bereiken is de trilling van verdriet. Ik voel mij een gewond vogeltje, haar vleugels… Lees meer Snaren

‘Dan dans ik wel alleen’ waren mijn gedachten een tijdje terug. Terwijl verdriet me influisterde dat er geen beweging meer is.De dans kwam tot stilstand, mijn stilstand.Zelfs een beetje mee wiegen op een verstilde melodie is een pas te ver.Geen tango, geen opzwepende beweging, de dynamiek is uit ons bewegen. Verstild.Stil….

k raak het kwijt, de connectie met mijn vrouw zijn, met mijn sensuele zelf.Beetje bij beetje zie ik hoe het verdwijnt, gemaskeerd door een omhulsel dat door anderen gezien wordt als vrouwelijk, als mooi, als sensueel. Het raakt me, intens diep, te beseffen dat ik al langer niet meer voel wat ik ooit voelde.Mijn sprankeling… Lees meer Vervaagde sprankeling

Ineens word ik me bewust van een zwaarte die me omlaag trekt, waar ik een strijd mee voer die me uitput. Ik laat me meevoeren tot het diepste punt is bereikt, de zwaarte blijft aan me trekken terwijl ik me verwonder. Dieper dan dit kan niet, ik kan niet verdwijnen in de grond alhoewel ik… Lees meer Zwaarte