Hevig Intens Diep. De diepte De duik De val. Ik laat me meevoeren door een tomeloze, en bijna genadeloze, zee van passie. Gretig genomen, gretig gegeven, eindeloos de golven die we samen creëren. Pure passie leidt ons naar ongekende hoogtes met onpeilbare dieptes. Uitgeput val ik in een diepe slaap om in de ochtend je…

In ’t kader van lief voor jezelf zijn besloot ik vanmorgen mijn vrij te besteden dag te starten met koffie op bed. Dus de ontstekingspijn in mijn bekken negerend toog ik twee trappen naar beneden, onderweg bijna getackeld door een verontwaardigd mauwende kater. In de woonkamer filteren de donkere gordijnen het zonlicht, een zwart witte…

Oorverdovend is de storm in mijn hoofd Je woorden duizelen Ik verlies mijn grip en val Duizelingwekkend en zwart is de diepte Een eindeloze val toen jij losliet.

Een beeld dat ik zo op kan roepen is de herinnering aan mijn vader die zich verstopte in muziek. In kleermakerszit naast de stereo, koptelefoon op. Met wisselende stemmingen, vaak melancholisch, soms verdrietig, ook lange tijd boos en gefrustreerd vanwege de vele ruzie’s en spanningen in zijn huwelijk, en andere momenten enthousiast over de nieuwe…

Een prettige avond, met een klein groepje zitten we nog even na te babbelen. Tegenover me zit een jonge vrouw, casual haalt ze een cane uit de koffer naast haar om als decorum voor haar uitstraling in te zetten. Ik ben verbijsterd, ik word boos, ik verlam en mijn flight respons treed in werking. Resoluut…

Waar passie danste is waar ik weer wil zijn. Het voelt als een onzichtbaar en niet te winnen strijd met mijzelf, de mij bekende connectie met sensualiteit komt en gaat. Verlangens lijken te zijn verbogen tot een abstract weten. Vergeten lijkt de diepte waarin ik dwalen kon. Ik herinner me haar als een droom niet…

De afgelopen dagen sluimert er een zin door mijn hoofd, iets in de trant van ‘pas wanneer je je openstelt vanuit je kwetsbare zelf, ontstaat ruimte voor de ander om sterk te zijn’ Dat ik hierover nadenk is wellicht geen verrassing. Ik ben erg zoekend in hoe balans te vinden met mijn kwetsbare zelf. Nee…

In velden eindeloos verdriet dwaal ik doelloos. Licht speelt een vreemd spel met verdriet, ik zie het mooie, het kwetsbare maar ook de kracht die in haar schuilt. In haar transparantheid toont ze zich volledig, geen verborgen hoekjes, geen schaduwen die verhullen. Ze neemt me mee, ik laat me door haar leiden. Ik heb het…