Er was een wond geraakt, ik nam het waar zonder de stekende pijn te voelen. Het leek meer op het gevoel dat een oude wond kan geven, de littekens die zich roeren, de gevoeligheid die erin opgesloten ligt en een herinnering kan ontsluiten. Het was of ik vanaf een afstand zag, overzag. Hoe dit me voorheen behoorlijk van mijn stuk gebracht zou hebben, hoe verwarrend … Lees verder Over geraakt worden

Het komt niet vaak voor maar er zijn momenten dat ik echt even versteld sta van hoe iemand mij benadert en wat er gezegd wordt. Ik weet dat ik mijzelf als wereldvreemd beschouw maar op dit soort momenten begrijp ik werkelijk niets van het menselijke soort dat hier op FetLife rondwaart. Ik kreeg een privébericht waarin iemand, althans dat dacht ik, mij een compliment gaf … Lees verder Vlaag van Verbijstering

Er is een missen, een weten van wat was, wat kan zijn, wat sluimert, ons verbindt maar soms ook verbreekt. Er is een weten, van missen wat was, wat kan zijn, wat sluimert, ons bindt en soms ook breekt. Er is een sluimeren, ik voel haar gemis, ik proef haar weten. Ze is ontroostbaar, toekomstdromen lijken zo ver weg te zijn geraakt. Een toekomst samen, … Lees verder Het Mag

Er lag een spoor, een draadje met bijzondere momenten en herinneringen. Door mij opgeslagen, bewerkt, bewaard en gekoesterd.Er was een verbinding, een gouden draadje welke ons bond.Het draadje verwarde, misschien ketende ze zelfs onbedoeld, liet ze ons struikelen, remde ze ons, verstikte ze ons. Ik neem afstand, er is zoveel pijn, het absorbeert het licht van de gekoesterde herinneringen. Ze vertellen een verhaal dat de … Lees verder Het stille razen

In het grijpbare missen sluimert het ongrijpbare. Ik zie ons grijpen, in het luchtledige raken wij elkaar niet, we grijpen mis.In het missen duikt een diepe pijn op. De pijn van me verscheurd voelen, de pijn van mij niet op kunnen splitsen. Ik kan niet zowel een veilige basis aan een kwetsbare verslaafde in herstel bieden (die inmiddels wel meer dan 90 dagen clean is!) … Lees verder Grijze Mist

Leegte nam haar ruimte in. De ruimte die eerst gevuld werd door onze connectie. Ik voel haar in jouw gebaren, net dat beetje afstand, net niet het gevoel dat er anders in sluimert.Ik bespeur haar in jouw woorden, ze schuilt in jouw woorden , ze wordt gedragen door jouw zwijgen . Verdriet staat aan de zijlijn. Ik kan haar nu niet dragen.Ik adem de leegte, … Lees verder Melodie van Leegte

We bewegen zonder te raken, we grijpen in het luchtledige, de verbinding blijft uit.Mijn eigen beweging stagneert in de stilte, ik zie hoe je reikt, ik voel dat je me vasthoudt, ik zie je blik, ik zie de Dom en Sadist en hun smachtend verlangen.Vluchtig vervluchtend de gebaren. Alsof ze oplossen in het alles dat zich manifesteert als allesomvattend niets. In de grijze mist van … Lees verder Mistroostig

Een onzichtbare moker heeft me geraakt, ik wist eigenlijk wel dat deze er aan zat te komen, maar nu het een feit is en ik me door deze enorme moe(deloos)heid heen aan het worstelen ben is het behoorlijk pittig. Ik pas alle clichés toe, goed voor mijzelf zorgen, niets ‘moeten’, het van moment tot moment bekijken, maar het is echt even op. Nu mijn zoon … Lees verder Uiten zonder af te zwakken