Als jij de man in jezelf er laat zijn, tot in de volle lengte weet neer te zetten dan voelt de vrouw in mij zich prettig, als er dan ook nog een stukje Meneer langskomt die vaak nog steviger staat dan kan het meisje in mij dartelen, dan durft ze zich af en toe te laten zien.
Als jij de Dom in jezelf er laat zijn, tot in de diepste vezels voelbaar, dan laat de sub in mij los en geeft zich over. Dan voelt ze zich geborgen, onbevangen en vrij.
Als jij de Sadist in jezelf er laat zijn, tot in de diepste donkerte uithoeken jouw doos van Pandora verkennend, dan weet de masochist in mij dat ze gezien wordt, dan ervaart ze de uitdagingen die haar opzwepen.
Onze dynamiek is een wirwar van draden, elk met hun eigen connectie en sommigen met een meervoudige connectie. Als het goed tussen en mét ons gaat dan werken de draadjes als een goed geoliede machine.
De laatste tijd raken ze in de war, sommige zijn star en stroef, er zijn breuken ontstaan. Er wordt wel een connectie gemaakt maar de lading lijkt niet meer te worden doorgegeven.
Nu bij jou de connectie met jouw eigen innerlijke stukjes verstoord zijn geraakt is de dynamiek veranderd. Vaak voelt het voor mij of er geen dynamiek meer is. Het maakt dat ik me eenzaam en verloren voel, nog altijd geliefd, bewonderd en op handen gedragen maar ik mis de stukjes in jou die in zichzelf durfden en konden staan.
Ik mis de dynamiek, ik mis hoe we elkaar konden voeden, ik mis de man, de Dom, de Sadist. Soms denk ik eventjes een glimp te hebben gezien en tegelijkertijd ben ik bang dat dit misschien alleen maar optimisme is.
Jij hebt jouw strijd in deze veranderende dynamiek, met jouw onzekerheden, angsten en emoties.
Ik heb de mijne, ik uit ze minder omdat het dan lijkt alsof ik niet begaan ben met wat jou overkomt en alleen maar kijk naar wat het met mij doet.
Vanavond mag ik van mijzelf kijken naar wat dit met mij doet. Vanavond mag ik verdrietig zijn om alles in jou dat ik al weken mis. Mag ik boos zijn omdat ik het gevoel heb dat je losgelaten hebt, dat je iets in jezelf losgelaten hebt en niet meer bereid ben te vechten. Vanavond mag ik mij eenzaam en verloren voelen om alles wat ik niet meer in jou vinden kan. Vanavond mag het er allemaal zijn want morgen ben ik weer die partner die probeert jou te steunen, die je laat merken dat ik je niet in de steek laat. Dan zet ik al deze gevoelens weer opzij, dan doe ik mijn best mijn innerlijke schreeuwen te overstemmen met een bemoedigende glimlach om jou te inspireren de weg naar jezelf terug te vinden.
Morgen….nu nog even niet.
My Secrets 