Onze D’s danst de contouren van gekaderd verlangen.
Zonder ruimte om echt te dansen flirt zij, plaagt zij, verlangt zij.
Elk gebaar treft een antwoord, een glimlach, een uiting van gemis, een kleine grom van intens verlangen.
Onze lichamen fluisteren wat niet plaats kan vinden, we bewegen in onze hoofden, jij leidt, ik volg.
Mijn overgave toont zich in subtiele woordkeuzes, het gaat net zo vanzelfsprekend als ademen. De sub in mij beweegt zich gracieus, ze toont jou dat ze ook nu, nu er geen enkele mogelijkheid is om de fysieke dans te bewegen, ze de jouwe is.