Haar klauwen grijpen naar me, onzichtbaar zijn ze. Ik voel ze, neem haar waar, zie haar grijpen en klauwen en probeer haar te negeren. Dat lukt me redelijk, en af en toe totaal niet.
Wanneer ik na een middagdutje wakker word heeft ze me in mijn slaap weten te veroveren, ik voel de beklemmende greep die me lijkt te verlammen. Een katerachtig gevoel overmand me, de rust van het slapen verdwijnt direct naar de achtergrond.
Een ander moment, ergens midden in de dag die tot dan toe best goed leek te verlopen. Ineens gaat alles mis, vliegt het me allemaal vreselijk aan, voel ik een huilbui opwellen die direct gesmoord wordt.
In de avonduren wanneer jij thuis bent, me vasthoudt en in mijn ogen kijkt is het of de klauwen nog steviger grijpen. Je ziet het in mijn ogen, ik bevind mij in subdrop en weet mijzelf met al mijn energie daar waar het lukt eruit te trekken, en soms dan mislukt dat en donder ik er keihard in.
Gelukkig had ik een soort vooruitziende blik, ik had vrij genomen van mijn werk buitenhuis en mijn thuiswerkzaamheden op een zeer laag pitje gedraaid. Alle ruimte om gewoon te kunnen zijn, niet teveel te moeten, me terug te kunnen trekken wanneer het me allemaal aanvliegt en weinig ‘verplichte’ nummers waar ik niet onderuit kan komen.
Het kost me wel vreselijk veel energie, af en toe laat ik haar, ze slaat soms wild in het rond, of houdt me in een soort wurggreep vast. Ik weet inmiddels uit ervaring dat verzetten de meeste energie kost, dus geef ik me over aan de kater, aan de subdrop, aan de dip of hoe het ook te noemen. Het werpt geen schaduw op ons bijzonder beleven, wel is het lastiger om vast te blijven houden aan het bijzondere van ons delen. Dat lijkt ineens zo ver weg te zijn, wanneer ik me probeer te focussen op de herinnering is het of alles in een zwart gat wordt weggezogen, of ik in dat gat getrokken wordt. Af en toe zit ik op de rand, mijn benen bungelen in het diepzwarte gat, ik kijk naar die oneindigheid en beschouw haar als de benodigde tegenhanger. Waar licht is hoort ook donkerte te zijn, dus probeer ik haar te omarmen in de hoop dat ze minder energie bij me wegtrekt.
My Secrets 