Een trede op mijn irritatieladder

Het begint subtiel, een like op een foto, een reactie op een foto. Wanneer er meer likes dan wel reacties op foto’s met eenzelfde onderwerp komen dan sluimert in mijn achterhoofd een alarm. Meestal vervaagt deze weer omdat het om een aanwaaier gaat die eventjes wat foto’s bekijkt, in zich opneemt, een aantal likes uitdeelt en weer verder waait.

Soms gaat het een stapje verder, likes worden gevolgd door reacties, en de reacties maken al duidelijk dat de kijker mijn foto tot zijn object voor fantaseren dan wel masturberen maakt. Daar heb ik geen enkele moeite mee, ik hoef het alleen niet te weten, daar heb ik dan weer wel moeite mee.
Niet als het gaat om vriendelijke en respectvolle reacties,maar ik heb het over berichten die een dubbele bodem in zich dragen. De reactie wordt geschreven in de hoop dat ik hap, dat ik verdieping weet aan te brengen en het mij als object van (wat-dan-ook) iets groter en meer aanwezig maakt.
Veelal wordt dit gevolgd door privé berichten waar een zeker filter van (ogenschijnlijke) vriendelijkheid enigszins losgelaten wordt.

Soms zijn het echt ietwat botte berichten, in de trant van ‘lekkere billen, die wil ik wel over mijn knie hebben.’ Zonder introductie, vaak niet eens wordt een bericht met aanhef begonnen. Nee zo hup, gelijk het diepe in.
Meestal kan ik, met wat goede wil, er nog wel een compliment in zien en bedank ik vriendelijk en beleefd voor het gegeven compliment, want zo ben ik nu eenmaal.
Het maakt wel duidelijk dat het de persoon achter het bericht totaal niet om mij als mens gaat, ik werd gewoon eventjes ingezet als voorwerp van hun fantasie, verlangen of zelfs geilheid. En soms triggert dat de drang om dit grootser te maken, mij er in te betrekken.
Nee nog steeds niet als mens, het gaat niet om mijn persoontje. Het is een soort inkleuren van een tekening en ik ben niets meer of minder dan een kleur die aangebracht wordt.
Ongetwijfeld wanneer objectivicatie je ding is dan kun je daar zelf nog iets uit halen. Ik zeg niet dat ik niets hiermee heb, echter uitsluitend binnen de wisselwerking tussen Grey en mij.

Gister maakte ik de overtreffende trap mee, een bericht in mijn inbox:
‘Hallo dame
Zag je mooie foto s op je profiel
Stijlie hoor!
Mooie schoenen heb je, maar ook hele mooie voeten die daar in passen
Staat super’

De oplettende lezer merkt al op dat het niet om mij gaat, anders had de persoon in kwestie mij wel met mijn naam aangesproken. Door mij dame te noemen wordt er al een afstand ingezet, vervolgens wordt er gepaaid met een compliment, afgemaakt met een populaire term die met uitroepteken versterkt wordt.
Dan komt het bruggetje, van schoenen naar mijn voeten die daar in passen.
(de persoon in kwestie heeft een voetfetish)

Ik antwoord vriendelijk en beleefd:
‘Hallo naamonzichtbaargemaakt,

Dankjewel voor je compliment.

Groetjes
Karen’

Na een paar dagen komt er een antwoord:
‘Hoi Karen,
Nodig je me n keer uit om jou en je mooie shoes te kunnen zien……’

Ik geef toe, zo snel had ik niet zien aankomen. Opvallend genoeg wordt ik nu wel met mijn naam aangesproken, de uitnodiging gaat uiteraard niet om mij als mens maar om mijn lichaam. Hij wil graag mijn schoenen collectie zien (vermoed ik) en zeer waarschijnlijk ziet hij kansen wanneer hij zich eenmaal naar binnen heeft weten te werken.

In een los bericht voegt hij er aan toe:
‘Missc vindt je mr dat wel goed ….☺’

Moet ik deze nog analyseren voor jullie? De beste man realiseerde zich ineens dat hij op mijn profiel gezien had dat er een Dom in the house was, de smiley kan dubbele bedoelingen hebben. Deze kan bedoelt zijn een semi serieuze opmerking te presenteren als grapje, het kan ook als doel hebben mij aan te spreken op mijn zelf beslissende vermogen. Ik mag dan wel subje zijn maar ik heb toch zeker ook een eigen stem in deze…

Die heb ik inderdaad, en dus antwoord ik:
‘Hoi, nee daar doe ik niet aan.’

Het klopt beste lezers, ik was dermate geïrriteerd dat ik geen zin meer had om nog met een persoonlijke aanhef te starten. Bovendien weet ik dat wanneer je bij dergelijke figuren je grenzen aan geeft je dit erg duidelijk moet doen. Dit leek mij behoorlijk duidelijk.

Er komt een begripvolle reactie:
‘Oke,, das duidelijk he
Nice day’

Waar ik nog op reageer met:
‘Jij ook een fijne dag’

Dacht ik dat het daarmee gedaan was komt er enkele uren later nog een bericht binnen:
‘Wat is er wel mogelijk evt.
Welke schoenmaat draag je’

Het ligt misschien aan mij maar ik vind dit respectloos dramgedrag en dat zet onderdanige mannen met een fetish niet in een positief daglicht. (gelukkig ken ik er ook echt die altijd respectvol zijn en grenzen herkennen en respecteren).

Wat me het meest stoort is hoe er mannen (en soms maak ik het ook met vrouwen mee) zijn die proberen mij onderwerp van hun fetish of verlangen te maken. Dat ze die wens hebben kan ik prima accepteren, maar dat ze ongevraagd mij in hun verhaaltje trekken, daar stoor ik me aan.

Zo maakte ik op mijn kunst account iets mee dat ik, met alle respect, toch echt wel heftig vond. Een Sadistische vrouw die meende iets in mij te herkennen en mij in haar wereld van elitaire incestueuze non consensuele geweldplegingen met minachting naar gewone mensen probeerde te bewegen. Ik heb duidelijk en vriendelijk bedankt en gelukkig is de boodschap overgekomen.

Categorieën:

Plaats reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s