Regelmatig eist ze haar plekje op, waarbij ze compleet voorbij gaat aan de wensen van Grey want tja, zij is gewoon haar dominante zelf.
Daar waar ze het ene moment graag haar aanhankelijkheid toont en zich volledig overgeeft aan de cocon van lichaamswarmte waarin ze zich prettig en veilig voelt kan ze een ander moment zich als een bitch gedragen. Vuurt ze felle blikken af en waag het eens om dan in haar buurt te komen. Evengoed is ze wel weer zo volgzaam en onderdanig dat als er in haar buurt gekomen wordt ze dit wel tolereert, accepteren is een te groot woord.
Ze wil aangeraakt worden, maar dan wel op haar voorwaarden en vooral ook háár moment. Wordt er een moment gekozen dat niet de hare is dan ondergaat ze met protest geluiden, soms zelfs loopt ze doodleuk weg. Roep je haar terug dan komt ze in de meeste gevallen wel, al is ook dat onder zichtbaar protest waarbij ze er geen enkele moeite mee heeft haar weerstand te tonen.
En dan kan ze vervolgens verrassen door zich in volle overgave aan je voeten te werpen.
Met name in de nachtelijke uurtjes claimt zij graag háár plekje. Dicht tegen mijn rug aan, wat het extra lastig voor mij maakt om gehoor te geven aan Grey zijn woorden om bij het naar bed gaan dicht tegen hem aan te kruipen.
Want ik ga toch niet die lieve oude poezendame daarvoor aan de kant leggen……;-)