De diepte daalt
Overgave zinkt dieper en dieper
Ik voel haar verankeren in mij.
Alles geef ik je
Alles in mij
Alles van mij
Mij… Geef ik je.
In een moment van rust ervaar ik overgave op zijn puurst.
Mijn lichaam moe van de teisteringen en orgasme, mijn hoofd leeg en vol. Vol van de diepe connectie, volledig gefocused op jou. Leeg van nutteloze gedachten.
En dan nog wil ik geven, wil ik je tonen hoe ver mijn overgave reikt. Uit liefde, niet om iets te bewijzen. In deze diepe overgave wil ik telkens weer tonen dat ik geven wil, aan jou en jou alleen, tot ik niets anders meer kan.
Dan duik ik in een diepe zware slaap, zonder wakker-word-moment tussendoor, pas laat in de ochtend ontwaak ik. Bijna gedesillusioneerd, mijn lichaam fluistert de sporen van ons intens beleven, mijn hoofd moet nog helder worden.
En dan herinner ik mij jouw woorden voor de ochtend en bij het kopje koffie op bed toon ik jou mijn overgevoelige borsten en voel hoe de overgave in mij een nieuwe dag verwelkomt.
Zinnestrelend 