Aaneengeregen momenten van intense dieptes die we verkennen, gulzig drinken we elk moment. Een ongekende luxe om een weekend lang volledige privacy te hebben, de tijd aan onzelf. De plannen om iets van de omgeving te zien worden op vrijdag doorgeschoven naar de dag erna.
Die eerste avond ervaren we beiden de behoefte ten volle te genieten van elkaars gezelschap. Lekker eten in de ruime tuin van ons boshuisje, de passie vlamt. Plagende en uitdagende opmerkingen vliegen over tafel, gemengd met gesprekken over dagelijkse zaken. Plannen om weer eens een fotoshoot te doen, het huisje inspireert, de hoge balken werden door beiden met grote glimlach bij binnenkomst bekeken. Een stil en bijzonder welkomstwoord van dit kleine vakantieparkje waar we in het verleden zovele intense weekendjes beleefd hebben samen.
Ons heimelijke bdsm plekje, waar we glimlachend, moe en voldaan met kop koffie of glas wijn kijken naar de diversiteit van stelletjes die de andere huisjes bevolken.
Veelal fiets en wandel liefhebbers, ieder zo zijn hobby 🙂
Die eerste avond laat je me direct duiken, diep en bijna genadeloos. De toon is gezet, ik volg, beweeg, sta stil, incasseer. Drijf op de klanken van pijn, zoet en sensueel met een donker tintje, zo smaakt de pijn die jij me geeft en ik met open armen ontvang.
We zwepen elkaar op met ons verlangen naar heviger. Ons bewegen wordt intenser, dieper en harder. We versnellen, vertragen, staan soms even stil, versnellen opnieuw. Het is onze unieke beweging. Pijn, genot en passie smelten samen, onze lichamen smelten samen. Een rustpunt en al in de rust voel ik haar glimlach, jij ziet haar ook, ik had haar al gevoeld. Het meisje in mij, ze is bij ons, ze reist soms even mee. De laatste keer dat ze zich toonde met haar verlangens waren prettig en verwarrend. Het voelt of ze zich erna had teruggetrokken, maandenlang was ze minimaal aanwezig en nu laat ze zich soms even zien.
Soms via een bijdehante opmerking, soms via een glimlach.
Zij is het die het zetje geeft, het zetje dat jouw lieve zorgzaamheid geruststelt.
Ze daagt je uit, ze speelt met vuur en daarna verdwijnt ze weer. De sub en de masochist dansen verder, zij bewegen op de bekende klanken waar gaandeweg een nieuwe niet eerder gehoorde toon zich manifesteert.
Er werd zojuist een nieuwe laag toegevoegd aan de diepte van ons beleven.
Uiteindelijk vallen we voldaan en moe in slaap ergens laat in de nacht.
De tweede dag, na het ontspannen ontbijt werd gezamenlijk besloten de plannen om de omgeving te bekijken nog een dagje door te schuiven. De ideeën voor de fotoshoot werden doorgesproken, een waarschuwing van jouw kant dat je niet kan garanderen dat het niet eindigt in spel wordt door mij met glimlach beantwoord. Natuurlijk eindigt het in spel, we bevinden ons nog steeds in de aaneengeregen momenten. Ze zijn als parels aan een ketting, die we stuk voor stuk willen voelen, bewonderen, bekijken, beleven en herbeleven.
De shoot is geen toneelspel, het is een uitvergroten van het visuele, met mijn bewustzijn van welke houding en beweging jou prikkelt, en jouw sturen om mij even bewust in dat moment te houden. Het is een dans der poses, zonder attributen, slechts voor jouw oog te zien en dit keer vastgelegd met de camera.
Het is fysiek een workout, de sub in mij beweegt de poses, het is of ze meer en meer verankerd in de poses. Zij is er klaar voor, klaar de volgende diepte in te duiken.
In deze diepte ligt de nieuwe laag die gister werd toegevoegd besloten, zonder overleg weten en voelen we dat het zo is. We hebben het nodig om het nogmaals aan te raken, te ervaren, het gevoel te ankeren, diep in onze ziel. Het is een antwoord, een bewustzijn en een verlangen inéén.
In de avond is er vooral behoefte aan ruimte om alle indrukken en prikkels te verwerken. Onze dans beweegt zich op de verbale tonen, we weten beiden óók dit is nodig. Ondanks mijn moeheid kleed ik mij om, gekleed in pvc jurkje plaats ik mij in de zetel, de lamp geeft het zwart een warme gloed. Het is onvermijdelijk, we kunnen beiden het verlangen niet weerstaan om nogmaals de duik te maken. Gevoed door de moeheid en mijn verminderde energie ontstaat een traag sensueel bewegen, een ander tempo echter niet minder intens.
Het is bijna licht wanneer we op bed afsluiten.
Een nieuwe dag, ik merk al bij het opstaan dat mijn lichaam de stekker eruit getrokken heeft. Bewegen voelt alsof ik me door modder aan het worstelen ben, ik schakel terug naar de laagste meest energie zuinige beweging. En dan ineens is ze er weer, het meisje in mij. Even onverwachts als ze er is verdwijnt ze weer, ik heb haar gefluister gehoord…. Zij zoekt haar Meneer, wil zijn strenge blik zien, zijn handen op haar billen voelen terwijl hij grommend zegt dat ze op moet passen, ik voel haar glimlach doorbreken.
Zinnestrelend 