Vandaag is het exact 19 jaar dat het domein mistique-secrets.com op mijn naam staat. Destijds was internet net in opkomst en mijn kennis ervan niet bijster breed. Toen ik dan ook een domeinnaam kado kreeg fronste ik mijn wenkbrauwen, wat moest ik met een eigen domeinnaam?
Ik heb een vermoeden dat diegenen die mij een beetje kennen nu moeten glimlachen, want tegenwoordig heb ik niet één domeinnaam maar meerdere op mijn naam staan. Toch zijn die allen terug te leiden naar dat ene moment 19 jaar geleden, dat ene inzicht van iemand die zag dat ik in een eigen website wellicht een uitlaatklep kon vinden.
Van software had ik totaal geen kaas gegeten, ik kreeg een officieel webbouw pakket erbij kado. De eerste keren dat ik het programma opende raakte ik volledig in paniek, dat zag er helemaal niet uit als een website!
Dat zag er uit als een ingewikkeld boekhoud programma en als ergens mijn kwaliteiten niet lagen…nou ja dat hoef ik niet uit te leggen denk ik.
Het frustreerde me mateloos, dat ik de tools had liggen om iets te maken. In mijn hoofd kon ik de vormgeving wel ongeveer uittekenen maar hoe vertaalde ik dat naar dit complexe programma. Ik heb geen idee meer hoe lang ik mij er in vast gebeten heb maar uiteindelijk kwam er een website, eerst werd er offline aan gebouwd en toen kwam het spannende moment dat de site online gezet moest worden.
De eerste versie was een samenraapsel van gedichten en proza, in die tijd was ik ook aarzelend begonnen met schrijven over mijn bdsm gedachten en verlangens. Al snel ontstond het idee om de site te splitsen, een subdomein voor mijn geheime schrijfsels (met de weinig originele titel My Secrets) en op het hoofddomein mijn andere schrijfsels.
Het gaf een bijzonder gevoel, in die tijd was het niet zo simpel als nu om een site uit te pluizen en het subdomein was dan ook alleen zichtbaar voor hen die het internet adres kenden.
De site werd gevuld met teksten, in die tijd schreef ik bijna dagelijks. Veel van die schrijfsels zou ik nu niet meer durven tonen, vandaar dat ik op mijn site een selectie behouden heb met de schrijfsels die er het meest uitspringen.
Mijn inspiratie om een mooie layout te leveren wakkerde een nieuwsgierigheid naar kunst aan, bdsm kunst wel te verstaan. En voor ik er erg in had was aan mijn site een kunst gallery gekoppeld en werd mijn site plotsklaps interessant voor niet Nederlandstalige bezoekers.
Dat plaatste me voor een dilemma, steeds vaker besteedde ik meer tijd aan het zoeken en benaderen van kunstenaars en fotografen wiens werk ik mocht plaatsen dan dat ik tijd besteedde aan het updaten van mijn schrijfsels.
Het werd tijd voor een nieuwe splitsing, eventjes werd het daardoor erg complex, nu had ik drie sites op 1 domein staan. Daar mijn hart toch het meest lag bij schrijven over bdsm paste ik de site opnieuw aan, de gewone teksten verdwenen en het werden weer twee sites.
Die vervolgens na een paar jaar ieder op een eigen domein kwamen te staan, de kunst verhuisde naar Secrets Bdsm Art en de schrijfsels verhuisden van het geheime subdomein naar het hoofddomein. Wat wederom een spannend moment was want nu kon iedereen die dat domein kende mijn gedachten en gevoelens omtrent bdsm lezen.
De site kende hoogtepunten, qua bezoekers, en dieptepunten. Het plaatste mij voor de vraag voor wie schrijf ik? het antwoord is nog steeds voor mijzelf.
Waarom dan blijven publiceren? Omdat ik het een prettige manier van opslaan vind, maar ook omdat ik me meer en meer ervan bewust aan het worden ben hoe uniek het is dat er 19 jaar aan persoonlijke teksten te vinden is op een website.
Ik ben op een punt aangekomen waar ik niet meer van plan ben dit domein en deze site nog los te laten en ik hoop dat ik over 19 jaar nog eens terug mag blikken 🙂
Zinnestrelend 