Je raakt meMet het niet raken. Je beweegt meTot stilstand. Je stuurt meRichting stuurloos dwalen. Je ziet meMet mijn verdriet. Je verliest meIn mijn verloren dwalen. Lees verder Stuurloos dwalen

Door grijze sluiers breekt heel even een zonnestraaltje door, het is een bekend en gekoesterd straaltje. Het oude maandagochtend gevoel, ooit lang geleden besloot ik dat waar ik vaak in weekenden werkten de maandagochtenden helemaal voor mijzelf werden.Om vooral heerlijk te verdwalen in het zoeken en vinden van kunst, om de wereld om mij heen te laten voor wat die is en me terug te … Lees verder Maandag ochtend gesluimer

Mijn denken overstemt de rust die ik tracht te vinden.Gedachten gaan vooral over dynamiek, meer specifiek de dynamiek tussen D en s.De één kan niet zonder de ander.Het speelveld wordt gekaderd en daarbinnen heeft de D vrij spel.Maar wat als het speelveld niet betreden wordt?Of wel betreden wordt maar niet dusdanig herkend? Het gras op mijn speelveld ligt er ongemoeid gelaten bij, mooi groen en … Lees verder Denken overstemt de stilte

Woorden spinnen een eigen draad in mijn hoofd. Hoe schrijf ik over wat ik voel zonder mijn partner te kwetsen?Hoe deel ik wat ik voel vanuit het groots respect dat ik voor hem heb?Hoe benoem ik wat ik voel, wat er in mijn hoofd dwaalt, wat ik soms uit wil schreeuwen en dan weer in stilte opzij zet. Hoe schrijf ik over de dynamiek van … Lees verder Woorden spinnen

Soms als het eenzame gevoel me volledig gijzelt dan voel ik me zo vervreemd van een platform als FetLife. Dan lijkt het of alles dat ik zie passeren me zowel verdrietig maakt als mijn gevoel van eenzaamheid versterkt. Vorige week besloot ik mijn account te deactiveren, in de hoop dat mijn verdrietig/eenzame gevoel zou afnemen. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik me nog eenzamer … Lees verder Eenzaam en vervreemd