Gister passeerde in een serie een zin die me bezig hield, die met name in dit wereldje best wel complex kan zijn om toe te passen. En toch….ik realiseerde me dat ook ik ooit deze insteek heb gekozen, en nog altijd toe pas.
De beste manier om erachter te komen of je iemand kunt vertrouwen is om die persoon te vertrouwen.
- Ernest Hemmingway
Natuurlijk betekent dit niet dat je dan ook maar direct het diepe in moet duiken, dat als je dit hanteert je dan wél met een onbekende mee kunt gaan naar diens huis omdat je de ander vertrouwt. Of dat je klakkeloos moet vertrouwen op iemands beloftes, en het betekent ook niet dat je als bewijs van vertrouwen grenzen moet overschrijden.
Er is een balans vereist, de balans tussen eventuele angsten loslaten en uitgaan van vertrouwen, als ook de balans tussen gezond verstand en uitgaan van vertrouwen.
Voor mij heeft dat leven een stuk simpeler gemaakt. Iedereen krijgt
van mij vertrouwen, direct vanaf de eerste ontmoeting. Dat uit zich in
het feit dat ik mij openstel, ik ben open en eerlijk over wie ik ben. Ik
ga moeilijke of persoonlijke vragen niet uit de weg, ik heb het niet
nodig dat de ander eerst iets van zichzelf laat zien voor ik mijzelf
open. Dat alles ligt voor mij besloten in het de ander vertrouwen. Ik
vertrouw erop dat die ander verstandig omgaat met mijn openheid, dat
deze in staat is het op waarde te schatten, en de kwetsbaarheid erin te
herkennen.
Merk ik dat aan de kant van de ontvanger ruis ontstaat dan zet ik een stapje terug, vanaf dat moment neemt het vertrouwen af.
In het verleden liet ik dat stukje bij beetje afbreken, tegenwoordig ben
ik meer rigoreus. Ik draai mij om en laat het achter me. Ik investeer
niet meer in eenzijdige contacten of vriendschappen, daar kan ik vrij
resoluut een stekker uittrekken. Wat voor mij beter voelt dan het te
zien doodbloeden.
En evengoed kan ik me opnieuw openstellen met hetzelfde vertrouwen in nieuwe contacten. Omdat ik het een mooie gedachtengang vind, dat je iemand onbevangen vertrouwen geeft en daarmee de kans om jou als mens te leren kennen.
Zomaar een vrijdagochtend hersenspinsel dat mijn toetsenbord wist te vinden.