Eens in de zoveel tijd ontwaar ik een, veelal vriendelijk, bericht in mijn mailbox op Fl. (misschien maak ik wel een serie writings rond dit thema)
Zo ook gister, een compliment omtrent mijn ‘heerlijke profiel’ en de vraag of ik zin heb om te mailen voor een eerste,virtuele kennismaking. Met de toevoeging erbij dat het hem leuk lijkt van mij te horen.
‘ Leuk! ‘ denk ik, want zoveel mails krijg ik nu ook weer niet en de zeldzame vriendschappelijke mailconversaties die ik heb opgebouwd bloeden na een tijdje jammer genoeg dood. Dus ik sta wel open voor een leuk vriendschappelijk contact echter…. Ik loop al heel wat jaartjes rond in dit virtuele wereldje en ik weet ondertussen wel hoe het verloopt.
Daar waar ik in het verleden vriendelijk had gereageerd waarbij ik zelden schroom om iets over mijzelf te vertellen, je wil elkaar beter leren kennen nietwaar en dat begint naar mijn mening met jezelf als eerste openstellen en iets geven, ben ik nu meer terughoudend.
Ik ga eerst eens zijn profiel bekijken. Een profiel tekst die oogt als een stropdasfoto, op het eerste gezicht stijlvol maar in de kern weinigzeggend, een drietal ‘ van het web gehaalde’ foto’s om het stropdas imago te onderstrepen, een handjevol vrienden waarvan meer dan 90% vrouw, een jaar lid op FetLife maar geen persoonlijke writings en de activiteiten feed toont zonder twijfel dat de activiteiten voortkomen uit een flow, je zou het ook geiligheid kunnen noemen.
Er is maar één conclusie mogelijk, deze opening via email is de eerste stap in het vinden van een leuk spelmaatje en al voel ik mij enigszins gevleid stuur ik toch een helder antwoord terug. Waarin ik uitleg dat als deze zoektocht de aanleiding voor de mail was het hier stopt. Uiteraard heb ik hem succes in zijn zoektocht gewenst, want ik zal de laatste zijn die een mening heeft over zoeken van een passende relatie- dan wel spelpartner.
Overbodig te zeggen misschien dat ik (nog) geen reactie ontvangen heb
My Secrets 