Er is een verloren connectie, de connectie met een realiteit die me verlaten heeft. Overgave is een vage schim geworden die ergens diep in mij ademt. Soms voel ik haar wanhoop, haar zucht naar erkenning van haar bestaan. Voortdurend ademt zij het verdriet van gemis. Hoe haar ruimte te geven weet ik niet, haar pijn… Lees meer Vage Schijn
De leegte van haar bewegen ademt mijn beleven. De ruimte van haar dwalen fluistert mijn dralen. Bewegingsloos is mijn ademen Troosteloos mijn beleven. De stilte van mijn overgave danst de kilte.
Om mijn vinger nog steeds de ring waarin staat ‘Dansen in Zijn’, ze is me dierbaar. Ik kan me niet indenken haar losse beweging niet om mijn vinger te voelen. Er was een dans, herinner ik mij vaag. Er was een bewegen, intens en passievol. Ik draaide haar vuur, volgde haar warmte. Nu de dans… Lees meer Cirkel van de Dans
Hoe laat je een D’s los als deze verweven was met je hele zijn, ik laat haar los, zij mij… maar de pijn is er niet minder om. Vanavond was je hier om wat spullen op te halen, het voelt vreemd aan. Zo lang waren we samen, leefden we samen, beleefden we samen. Ineens is… Lees meer Wat anders kan ik?
Er was een ruimte gevuld met warmte een intens beleven. Ik reikte je mijn overgave. Diepe kleuren schilderden mijn muren. Ik gaf je mijn diepste wezen. Er is een diepte gevuld met stilte een eenzaam beleven.
Om mij heen zie ik de waarde die wordt toegekend aan iets dat voor mij leeg oogt. Het maakt dat ik me een vreemde voel. Een vreemde die de taal van deze wereld niet spreekt, ik heb haar leren begrijpen maar kan haar niet eigen maken, haar invulling voelt leeg en betekenisloos aan. En toch… Lees meer Verloren Connectie
Er was een vertrouwdheid, in de manier van ons bewegen. Een rust in de geborgenheid van ons delen. Zij lag als een warme deken over mij heen, stelde mij in staat te mogen zijn wie ik ben. Bood ruimte voor het beleven van behoeftes. Ik mis haar warmte, zonder deken voelt de wereld koud. Voel… Lees meer Manier van Ons bewegen
