De beweging gevolgd, jouw beweging. Met ingehouden adem en ingetogen beleven danste ik op de passen van jouw sturen. Ik liet me leiden, ik wilde volgen, ik wilde dwalen in jouw bewegen. Dansen in jouw sturen, voelen in jouw nemen.
Je had haar verlangen gehoord, haar zucht naar overgave herkend. Trage bewegingen namen me mee, zacht sluimerende pijn werd intens scherp, balancerend op een rand. Ik zag je zonder te kijken, ik keek zonder je te zien, ik wist dat je er was. Ik voelde je bewegen. Keer op keer, de herhaling van zacht sluimeren naar intens scherp. Ingehouden adem, verloren was de ingetogenheid. Ze bewoog in passionele stappen en sleurde me mee. Ik dwaalde in jouw nemen, ik danste in jouw nemen en ontwaarde de andere dimensie. Mee bewegen werd zweven, nog intenser hield ik vast aan jouw beweging. Laat me niet los smeekten mijn ogen, toen pijn me liet duizelen op de rand van geven. Houdt me vast smeekte mijn zijn, ik voelde een traan over mijn wangen glijden.
Je was de beweging, je bleef de beweging. Ik volgde jouw stappen, ik dwaalde jouw nemen, werd nimmer de jouwe want ik was haar altijd al.
Zinnestrelend 