Je beweegt haar delen, de stille toeschouwer aanschouwt. Kwetsbaarheid opent zich in ongekende dimensies, de aanwezigheid gevoeld en geweten.
De diepte leek scherper, intenser en dieper dan eerdere dieptes waar zij in dook. Ze volgde je beweging, gaf wat je nam in een ongerept beleven.
Voelbaar was de energie, weten bekeken te worden, weten aanschouwt te worden in de diepte van haar overgave. Ze voelde zich kleiner en meer kwetsbaar dan ze zich ooit gevoeld had, en toch bleef ze de beweging van jouw sturen volgen. Zonder twijfel, wetend dat het goed was.
Ademloos ontladen, haar geven werd een delen. Gezien, gevoeld, gestuurd…liet ze los, liet ze gaan en dook een nieuwe diepte in.
Energie omarmde haar, tilde haar op en raakte haar aan, onzichtbaar en ongezien maar zo voelbaar. De kwetsbaarheid werd dieper en scherper, bijna onvolgbaar, het benam haar de adem en stortte haar in heftig ontladen.
Waarna ze terug mocht komen in een ongekende warmte en liefdevolle energie.
Dankjewel lieve vrouw voor het geven van deze veiligheid.
Zinnestrelend 