Ze sluimert, vage bewegingen zijn haar kracht, soms omtrekkend. Plagend, speels verleidt ze je, ze strekt zich uit. Haar energie raakt je, vervoert je, neemt je mee.Haar ogen vertellen verhalen, tonen de diepste paden die haar ziel bewandelt.
Soms wervelt ze, gestuurd door haar ongetemd verlangen. Gekooid lijken haar bewegingen, vurig zijn haar ogen. Ze smeekt je woordloos haar stormen te temmen, geen rust is er te vinden in haar binnenste. Haar huid in vuur en vlam, ze is bereid te knielen en je te smeken maar zal nimmer zomaar buigen.
Haar lichaam ademt het ongekend verlangen, een taal die door jou begrepen wordt. Een weten door jou gegrepen.
Eén beweging en je maant de onrust tot stilte, laat razende wolken zich oplossen tot een strakblauwe lucht haar horizon kleurt. Je stemt de wervelingen tot een kalm kabbelen, ze ademt jouw rust, maakt zich de jouwe. In overgave vol liefde, spint mijn innerlijke tijger, haar bewegingen niet langer gekooid.