Er lijkt een soort ongeschreven regel te zijn, het bekijken van een profiel staat gelijk aan aftasten of iemand een geschikte (spel)partner zal zijn.
Inderdaad, ik val met de deur in huis. Op zo’n mooie dag als vandaag krijg ik daar namelijk een heel vreemd beeld bij…ik zie een zomers terras voor me. Mannen en vrouwen die genieten van de laatste zomeruurtjes, beiden genietend van het kijken naar elkaar. Tot zover ben ik prima te volgen toch?
Ik denk dat we dit allemaal wel herkennen, niets is zo heerlijk als mensjes kijken. Zoveel verschillen, zoveel te zien.
De andere kant van het verhaal is dat soms wanneer je langs een overvol terras moet lopen het je aan zelfvertrouwen niet mag ontbreken, ik word daar in ieder geval soms best onzeker van. Want ik weet zodra ik voor dat terras langs loop worden de blikken losgelaten, niet dat ik het daarom doe (als ik mijn ego wil strelen trek ik iets leuks aan, neem de hond mee en ga wandelen langs een weg met veel verkeer, zorgt altijd voor een gezonde dosis aandacht dat hond zo leuk parmantig beweegt tijdens het lopen ;-). Maar ik ben dus niet geschikt om langs terrasjes te flaneren, ik heb mezelf ooit aangeleerd om in alle rust door te lopen maar ik voel me er zelden comfortabel bij. Weten bekeken te worden is niet mijn ding, zo het is eruit.
Maar ik dwaal nu vreselijk af, stel je dat terras voor. Mannen en vrouwen lopen voorbij aan de groep mannen en vrouwen die met lekker drankje in de hand kijken naar de voortdurende stroom mensen die voorbij wandelen en zo een gevarieerd beeld tevoorschijn toveren.
Ook vanuit de stroom mensen die voorbij wandelen wordt natuurlijk gekeken.
Zo is er een dynamiek, kijken en bekeken worden.
En stel je nu eens voor dat er ineens iemand op springt vanachter zijn drankje, op een vrouw afloopt en zegt ‘Je keek, vertel eens, wat zoek je?’
(uiteraard mag je hem door haar vervangen en vice versa)
Of andersom, de voorbijganger sprint ineens het terras op en spreekt een argeloze kijker aan en zegt: ‘Je keek, bevalt het je?’
Dat zouden we vreemd vinden toch? Want mensen kijken is een normaal iets waar we ons allemaal schuldig aan maken en wat zelden een ander doel heeft dan gewoon genieten van het gevarieerde beeld.
Klaarblijkelijk is het op dit platform minder vreemd. Wanneer ik hier een profiel bekijk dan ben ik een potentiële kandidaat in de ogen van de ander en op zijn minst heb ik mijzelf, voorzien van rode lap, in het jachtgebied gepositioneerd. Afhankelijk van het soort profiel (man, vrouw, Dom, sub etc) maar er is wel een rode draad te herkennen.
Heb ik in mijn argeloze naïviteit een verhaal van een bi sub gelezen dan kan ik zomaar aangesproken worden door diens Dom, met de medeling ‘aangezien jij óók bi bent..’
Heb ik in mijn onschuldige nieuwsgierigheid het profiel van een vrijgezelle Dom bekeken dan kan het maar zo zijn dat ik een mail krijg met de meestal kernachtige, één regelige, tekst: ‘Wat zoek je’
Als ik dan vertel niets te zoeken of mijn profiel is bekeken volgt meestal een verontwaardigde reactie in de trant van ‘Als je een relatie hebt dan heb je hier toch niets te zoeken’ of nog een schepje erbovenop ‘Je komt zeker tekort bij je eigen D dat je mijn profiel hebt bekeken’
Niets van dat alles. Ik kijk graag mensen, ik kan uren met een drankje in de hand genietend van de warme zon kijken naar de enorme afwisseling aan mensen die langstrekt. Ik kan me verwonderen over de arrogantie waarmee sommigen denken iedere vrije ziel aan zich te binden, ik kan ontroerd raken door de openhartige eerlijkheid waarmee sommigen hun persoonlijke zoektocht verwoorden. Ik kan genieten van een goed geschreven verhaal, ik kan lachen om de humor die ik bij sommigen in hun teksten ontwaar. Kortom, ik geniet van wat hier wordt gedeeld zonder op zoek te zijn…
tja…zeldzaam maar het komt voor.