Voor mij schuilt ware kracht in het in staat zijn een ander te inspireren tot groei, niet omdat groei per definitie een doel is, maar simpelweg weten dat door te inspireren je de ander iets aanreikt.
Het is aan die ander of deze er iets mee doet, ieder mag zijn/haar eigen keuzes maken. Het is geen verplichting, het is een vrije keuze.
In vrije keuzes kiezen we allemaal onze eigen weg, een weg waarin het voor velen eng lijkt om zelf aan het roer te staan. Dus zie ik ontelbare keren hoe een onderdanige vrouw pleit voor ‘gestuurd’ te willen worden door een krachtige man die weet wat hij wil, en zie ik aan de andere kant dominante mannen die claimen dat zij de ander tot volledige bloei kunnen laten komen door deze te vormen.
Vormen is geen bijdrage in groei, vormen is de boom snoeien en zo zijn ware schoonheid belemmeren tot groei te komen. Zijn verwilderde bomen wiens wortels paden openbreken en wiens takken zowel in breedte als in hoogte zich kunnen spreiden niet vele malen mooier dan bomen die slechts konden groeien binnen de toegestane ruimte?
Dat is vormen, iemand toestaan te mogen zijn binnen een vastgestelde ruimte. Het één houdt het ander in stand, door iemand toe te staan te mogen zijn binnen een vastgesteld kader wordt groei beperkt, en worden mogelijkheden om verwonderd te zijn over de groei ontnomen, evenals de mogelijkheid om te worden geraakt door de essentie van iemands ware zijn.
Er ligt angst aan ten grondslag, angst om de ongeremde wildheid ruimte te geven, angst misschien wel om in de schaduw te komen te staan van ongeremde groei, om voorbij gestreefd te worden door een diepe beleving vanuit pure essentie, en te weten deze nimmer zelf te zullen ervaren.
Zonder angst ontstaat een andere dynamiek, door te durven inspireren en de ander ruimte te geven voor eigen groei ontstaat een nieuw pallet, misschien wel met onbekende kleuren.
Door te vormen is er beperkte ruimte voor iemands ware kleuren,. De drang om te willen vormen wordt bepaald door onvermogen en angst, de drang om te willen beheersen komt vaak voort uit onvermogen en angst. Willen vormen is een verborgen beheersen, het is de groei willen beheersen teneinde te voorkomen dat deze boven het hoofd groeit.
Vormen, beheersen, sturen, het zijn woorden uit de taal der machtelozen. Die grijpen naar een zelf verkozen macht om hun eigen onmacht en onvermogen te maskeren.
Vormen is een werkwoord dat niet past binnen een in balans zijnde bdsm dynamiek.
Beheersen en sturen kunnen een doel dienen. Ik vind het heerlijk wanneer Grey mij beheerst, omdat ik weet dat al mijn kleuren dan hun eigen pallet aan zijn horizon mogen toveren. En als hij graag zijn horizon rood wil kleuren dan sta ik hem dat toe door mij dusdanig te beheersen dat mijn andere kleuren zich niet mengen in het pallet. Ik vind het heerlijk wanneer Grey mij stuurt, omdat ik weet dat ik dan niet zelf hoef te kiezen welke kleuren mijn pallet van het moment domineren en het prettig is dit door hem te laten bepalen.
Echter beheersen en sturen die een onderdeel zijn van de machine die vormen heet zijn weer hetzelfde instrument van angst. Een situatie beheersbaar maken is in feite toegeven niet om te kunnen gaan met de wervelwind die een situatie in zich kan dragen, het toont de beperking van niet mee kunnen gaan met de stroom.
Zo is de wens om gevormd te willen worden gerelateerd aan angst voor het vrije stromen en wat dat met zich meebrengt. Het brengt wrakstukken met zich mee, het laat sporen uit andere levens en verleden achter op het strand. Dus het vraagt om moed en innerlijke kracht om te durven stromen, om mee te durven gaan met de stroom en gebrek aan deze moed en kracht vertaald zich in de wens te willen vormen of gevormd te worden.