De relativiteit van tijd, leidt tot stilstand, tot in de kleinste details.
Hoe komt het toch dat zovelen zo graag vast willen houden aan misleiding. Waarbij ze zelf misleiding inzetten, in stand houden en vooral lijken te weigeren misleiding omver te trappen.
Ik lees over jonge vrouwen, onervaren binnen bdsm. Maar ze zijn bereid te leren, willen graag ervaren. Laat ik nu iemand zijn voor wie bdsm vooral een emotionele behoefte is, en ik betwijfel of ik ooit iemand zou kunnen leren wat het inhoudt gestuurd te worden door die behoefte. Dus ik ben niet de aangewezen persoon om dit alles te begrijpen, maar het kan me wel bezig houden.
Die zoektocht die ik dagelijks langs zie trekken, de langgerekte rij zoekende die in gestaag ritme een vast patroon afwerken. Het patroon omvat een aantal vaste elementen. Voor de onderdanige zijn de essentiële elementen om de boodschap uit te dragen dat men bereid is te leren, voor de dominanten zijn de essentiële elementen om de boodschap uit te dragen dat men over inzicht beschikt.
Inzicht om te weten wat iemand als mij, als onderdanige en masochist, beweegt. Inzicht om een onervaren onderdanige te laten dansen op toppen van genot, om haar te laten groeien. Het vaste patroon omvat standaard woorden, waarschijnlijk ben ik één van de grote schuldigen voor het hanteren van woorden die gaandeweg een begrip geworden zijn. Gelukkig heb ik nooit geschreven over de drie (heilige) ‘V’s, wel beken ik me schuldig gemaakt te hebben aan het gebruiken van woorden in mijn teksten die door mensen zonder inzicht werden (en worden) overgenomen.
Er is iets dat ik gaandeweg geleerd heb, des te overtuigender een zichzelf als dom profilerende man schrijft, des te groter is de kans dat zijn enige echte kwaliteit is te weten hoe alle truukjes toe te passen. En ook daarin steek ik een hand in eigen boezem, ik heb met mijn schrijfsels inzicht gegeven. Onbedoeld en onbewust, maar toch…schuldig.
Met dat verschil dat mijn teksten niet misleidend zijn, ik ben wie ik ben, ik schrijf wat ik voel en denk en de simpelheid ligt in het feit dat ik gewoon laat zien wat in mij leeft. En dat is geen standaard, dat is geen leidraad. Dat is gewoon een stukje ongecompliceerd laten zien wat er in mijn gecompliceerde persoontje omgaat.
Ik lees van die dingen die ik absoluut niet begrijp, hoe kan iemand zonder ervaring in bdsm maar hopelijk mét een beetje nuchter verstand en gezond gevoel van zelfbehoud nu een advertentie plaatsen waarin gesteld wordt dat men bereid is te leren. Laat dat les nummer één zijn, bdsm is niet te leren. Je bent het, je ademt het, je voelt het, je leeft het. Zodra je moet gaan leren hoe een goede sub te worden ben je gedegradeerd tot de verwezenlijking van iemands persoonlijke ideaal.
Zodra je moet gaan leren welke gedragingen en uitingen passend zijn voor een goede sub dan ben je bezig je eigenheid te verloochenen. Dat mag een ieder voor zich kiezen natuurlijk, alle respect voor de keuze.
Maar wees je wel bewust van waar je voor kiest. Denk er eens over na…waarom zou je kiezen een verbintenis aan te gaan met een complete vreemde die jou gaat vertellen hoe je je gedragen moet, die jou gaat opleiden, die je gaat inwijden in een wereld die voor jou vreemd en onbekend is.
Dat klinkt best mooi toch? Net zoals advertenties en profielen waarin wordt geclaimd dat er begrepen wordt waar het om gaat. Zodra iemand dit beweert zouden de toneellichten aan moeten gaan, zodat het gegeven misleiding een duidelijke spotlight op zich gericht krijgt.
Gaandeweg ben ik tot een nieuw inzicht gekomen, mensen worden graag misleid. Ze willen vasthouden aan een niet realistisch beeld, aan een droom waarvan ze weten dat deze te mooi is om waar te zijn. Op de één of andere manier hebben onderdanige vrouwen een nog sterkere behoefte om vast te houden aan een onrealistisch aanbod. Nu geef ik eerlijk toe, de fantasie wereld gecombineerd met de emotionele behoeftes creëert ook een vreemde wereld. In die wereld bestaan alleen maar prinsen op een wit paard,of om het in een sterker perspectief te plaatsen…zwarte mannen op een vurig paard die willoze vrouwen meevoeren naar hun harem om ze tot hun meest vereerde seksslavin te maken. Een willoos bezit dat op handen gedragen wordt, zolang het de meester zint natuurlijk.
En zolang vrouwen met onderdanige gevoelens die droom blijven najagen hebben de jagers, zelfs de allerslechtste die genoegen nemen met iedere prooi, vrij spel.
My Secrets 