Edelen der Waanzin

Ze zijn verheven, ver boven anderen. Waarden en normen zoals de meesten hanteren zijn niet op hen van toepassing en worden evenmin door hen gehanteerd. Ze leven volgens eigen regels, regels die soms star en onbuigzaam zijn en nimmer bij de gratie van een ander te buigen, echter wel wanneer het hen zelf zo uitkomt.

Ze claimen een uitzonderlijke beleving te kunnen geven, ze zijn de magiër die ons verborgen werelden kunnen tonen. Hun visie is uitzonderlijk, we dienen ons daar echt wel van bewust te zijn, maar ach het is ons eigenlijk ook niet aan te rekenen dat wij niet in staat zijn te zien wat zij voor ogen hebben. Het is aan ons om te vertrouwen, blind. En te volgen, zonder vragen.
Want zij weten, zij zijn ervaren, zij kennen de wegen. Wie zijn wij om daaraan te twijfelen?

Vanuit hun ivoren torens kijken ze neer, ze zien de beelden die wij aan onze eigen horizon toveren, en hun glimlach verraad alles wanneer wij hen de prins op het witte paard syndroom toedichten.
Het is hen gelukt. Het ultieme moment heeft zich aangekondigd, verlangen smoort het beeld der realiteit. Dat weten zij, daar spelen zij op in. We zijn de muis in onze eigen veldslag, zonder het te zien. De speelbal in het mijnenveld, en we menen te kunnen vertrouwen. Ze verstaan de kunst je te laten twijfelen, aan jezelf. Het is hen die je moet volgen, niet denken. Gedachten zijn de vijand van overgave zullen ze vertellen, kritisch zijn een uiting van wantrouwen richting heb. Hoe durven wij te twijfelen aan hun bedoelingen, weten wij dan wel niet wie zij zijn?

Ook ik kwam ze tegen, deze Edelen der Waanzin. Ze zijn geen uitstervend soort, ze zijn groeiende. Ze spiegelen en laten je zien wat je zien wilt, ze strooien zand in je ogen en vragen je vervolgens hen te vertrouwen. Ze claimen Dominant te zijn, ze hebben geen idee wat de werkelijke essentie hiervan is. En toch weten ze telkens weer te veroveren, zie ik voortdurend om mij heen hoe subs aan hen ten prooi vallen. Misschien is Edelen der Waanzin wel een te groot woord voor hen, in de volksmond worden ze ook wel Fakers genoemd. Maar vergis je niet, er is weinig fake aan de tactieken die zij toepassen, er is weinig nep aan hun intenties.

Ze zíjn de Edelen der Waanzin, in iedere betekenis van het woord.