Hoor het lege kloppen van mijn hart, ze tikt verward in deze vreemde dans.
Ze passeert dromen uit verloren tijden, reflecteert het zilveren schijnsel,
spint haar ondoordringbare web.
Voel het lege bewegen van haar passen, haar kille bries beneemt de adem.
Geruisloos beweegt zij zich door eenzame ruimtes, waar eens beleven sprankelde,
manouvreert haar onnavolgbare dans.