De Dwaas sprak…ik eis dat je knielt, zei hij op dominante toon. Onwetend dat er niets te eisen valt.
Zo heeft de Dwaas wel meer eigenaardigheden. Zo denkt hij (of zij, want ook de vrouwelijke variant bestaat, dus hij/hem in mijn tekst dient ook te worden gezien als zij/haar) bijvoorbeeld dat ontzag afgedwongen moet worden, en manipulatie een krachtig tool is dat hem aanzien geeft.
De Dwaas is niet moeilijk te herkennen. Het vereist wellicht een beetje oefening, open communiceren is niet zijn sterkste kant. Communiceren is voor de Dwaas een eenzijdige monoloog opleggen die doorspekt is met wensen en eisen van de Dwaas’ kant, eventueel onderstreept met wat beledigingen hier en daar. Zo zal de Dwaas al snel zich verlagen tot denigreren en vernederen. Interessant is de vraag waarom de Dwaas denkt dat dit werkt, en eerlijkheid gebied mij te zeggen dat dit voor een deel aangereikt is door de onervaren subs. (wat ik met alle respect schrijf).
Menig beginnend sub geeft aan vernederd te willen worden, maar zijn niet bij machte de kern ervan aan te geven, en nog minder doorgaans om de kaders te benoemen. Dus de Dwaas raast als een (jullie raden het al) Dolle Dwaas in het rond, schopt hier en daar iets om, raast en tiert wanneer hij merkt geen grip te krijgen, of nog erger, zijn grip los te raken.
De tactiek die volgt is een soort universele taal der Dwazen, er wordt gedreigd. Gedreigd om los te laten, geen D’s meer (in dit geval mag deze vertaald worden als Dwaas’sub), er wordt verteld dat de sub de Dwaas niet waard is. En als dat allemaal niet helpt wordt de doodsteek gegeven, de Dwaas spreekt de fameuze woorden: ‘Je bent geen echte sub’ . Denkend dat dit de sub huilend op haar knieën zal krijgen, waarna zij hem smeken zal om haar terug te nemen, en de Dwaas grimast (want een glimlach zou hem teveel eer geven). Hij heeft zijn doel bereikt, de sub is als was in zijn handen. Bereid grenzen te verleggen, en dan komt de genadeslag. De Dwaas eist een zoenoffer, een blijk van waardering en respect voor hem als hoogste van het hoogste gezag. Nee de Dwaas neemt niet zomaar genoegen met een beetje overgave, hij eist grensoverschrijdend gedrag, niet een beetje maar serieus. Want kom op zeg, anders kan er gelijk wel gestopt worden. De Dwaas draait het spel om, hij eist niet maar hij vraagt. Subje wil toch zijn aandacht? Zijn geborgenheid? Zijn duidelijkheid? Zijn dominantie? Dan moet ze hem wel waard zijn, en hoe is ze van plan te laten zien dat ze hem waard is? Ze denkt toch niet dat ze zo gemakkelijk hem terug kan winnen? Ze begrijpt toch wel dat hij haar niet meer kan vertrouwen, dat vertrouwen moet ze terugwinnen. Weet ze wel hoeveel subjes er staan te springen om door hem gedomineerd te mogen worden? Nee, dat weet ze natuurlijk niet, want zij is nog zo onwetend.
En de Dwaas raast maar door en door. Met succes vaak. Eerlijkheid gebied mij te vertellen dat ik een soort hotline ben geweest (en soms nog ben) voor slachtoffers van de Dwaas. Mijn respect echt, vopr deze slachtoffers (en ik zal ook altijd belangeloos voor hen klaar staan) maar er zijn ook momenten dat ik er echt moedeloos van kan worden.
Het maakt niet uit hoeveel spiegels ik voorhoud, hoe duidelijk en zwart wit ik uitteken waar een Dwaas aan herkend kan worden. Soms creëren ze (subs) hun eigen afhankelijkheidssituatie, ze binden zich aan de Dwaas zichzelf vertellend dat hij niet zo’n Dwaas is, hij is anders. Hij luistert wel, heeft wel aandacht. Hij heeft het gewoon moeilijk, met zijn onwetende partner thuis, of zijn wel wetende jaloerse partner thuis. Of met zijn werk, of met andere belangrijke levenstaken. Nee echt, ik moet het van hen aannemen, deze Dwaas is geen Dwaas. Hij gedraagt zich soms wel zo, maar hij is anders.
Ongetwijfeld bestaan er Andere Dwazen, maar in de kern zijn ze allemaal Dwaas. Dat is de enige betekenis die in dit geval aan die hoofdletter D gegeven mag worden.
Waarom ik dit schrijf?
Omdat ik het soms zo moe word te zien hoe blind sommigen (verkiezen te) zijn voor de tactieken van de Dwazen. Zij (de Dwazen) zijn niet te helpen, het heeft geen enkel nut te trachten hen het licht te laten zien. Zij verkiezen de schimmige donkerte opdat niemand ziet dat zij geen idee hebben waar het nu daadwerkelijk om draait. Zodat niemand ziet dat zij een roofdier zijn, of gewoon een op lust beluste man die ontdekt heeft dat menig onderdanige vrouw gemakkelijk te paaien is met een beetje manipulatie, een beetje dominant doen, een beetje angst aanjagen, een beetje dreigen, een beetje denigreren, een beetje vernederen. Alles is toegestaan voor de Dwazen, zolang zij hun doel maar bereiken. Een gewillig speeltje dat leuk is tot de saaiheid toeslaat (of tot de sub wel het licht ziet) en dan draaien zij zich abrupt om…want er is nog een enorme vijver met zoveel onwetende te manipuleren onderdanige vrouwen die zo vreselijk graag willen geloven dat hij Anders is.
En uiteraard zal hij alles in het werk stellen dit beeld te bevestigen.
My Secrets 