Vanmorgen had mijn partner een paar uur vrij voor hij richting zijn werk vertrok. De avond ervoor had hij me toegezegd dat ik die ochtend mocht blijven liggen en hij eruit zou gaan voor de kids. Heel ver weg merkte ik dat hij weer terug in bed was gekomen ’s morgens vroeg maar al snel lag ik weer diep te slapen, tot ik wakker werd van zijn hand die me een paar harde tikken op mijn billen gaf. Wat al snel gevolgd werd door een paar flinke stroken met de cane, ik hapte naar adem en voelde in hetzelfde moment een intense warmte over me heen komen, bijna alsof er een deken over me heen gelegd werd. Dat blijft een verwarrend gevoel in de tegenstellingen die ik in hetzelfde moment kan voelen.
Na de caning kreeg ik een spanking met een paddle die ik niet leuk vind, ok misschien een klein beetje (moet ik eerlijk toegeven) maar er is zeer zeker een deel in mij dat het niet leuk vind. Het bracht me in tranen en ik wilde niet bij die emotie komen, maar tegenhouden kon ik het ook niet.
Tegelijk met deze emotie’s voelde ik het eerste orgasme door mijn lichaam dwalen, ik probeerde het te onderdrukken maar ik kreeg geen enkele ruimte om eraan te ontsnappen. Voor sommigen lijkt het misschien alsof een spuitend orgasme het ultiem haalbare is maar voor mij is het een enorme strijd, het put me uit, het zijn golven die door mijn lichaam razen en zich nergens iets van aantrekken. Ze laten zich niet sturen, ze zijn onvermurwbaar en willen maar één ding..tot ontlading komen.
Na diverse van deze orgasmes kan ik me zo moe en uitgeput voelen dat dit de hele dag bij me blijft, daarom ervaar ik ze liever ’s avonds zodat ik de nacht heb om te herstellen en weer in balans te raken.
Serieuse spankings zoals die van vanmorgen hebben een bepaald effect op me, ze belemmeren me in de dagelijkse dingen en zorgen voor een bepaalde onbalans en tegelijkertijd zorgen ze ook weer voor een (ander) nieuw soort balans.
Maar nu dwaal ik af…terug naar het moment van de spanking…
Ik kan erg slecht details onthouden en al helemaal niet de volgorde waarin dingen gebeuren, voor mij is het een aaneenschakeling van ervaren en voelen en me daar volledig aan overgeven. Het is als een soort mist waarin ik kan dwalen, met een sterke connectie naar voelen wat er met mijn lichaam gebeurt maar niet het rationele registreren van wat er gebeurt. Die mist vind ik prettig, het geeft een bepaald gevoel van veiligheid, het is mijn eigen wereldje. Waarschijnlijk heb ik daarom ook een voorkeur voor spanking in de avond, zodat ik vanuit dat mistige wereldje door kan stappen in de vage wereld van mijn dromen.
Maar zo af en toe kan zo’n ochtendspanking me toch wel bekoren, al was ik daardoor de rest van de dag een beetje afwezig en had moeite met me concentreren 😉
Zinnestrelend 