Totaal gedesillusioneerd schrok ik wakker. Mijn droom had me meegenomen naar een vreemde plaats waar bekend en onbekend elkaar tegenkwamen, waar bemind en onbemind hand in hand wandelden en ik me verdwaald voelde. Niet alleen verdwaald maar ook verloren, als een klein meisje dat de weg kwijt was en ik miste die hand, jouw hand. Die me alleen al door er simpelweg te zijn kon vertellen dat alles goed was, omdat jij er was. Ik miste je en misschien daarom dat ik zo abrupt wakker schrok toen mijn lichaam glimlachend jouw aanwezigheid herkende. Je gefluister deed me mijn ogen sluiten in volledig vertrouwen in jou.
Mijn lichaam strekte zich voor je uit, ik hoorde mijn zachte kreunen terwijl je vederlichte strelingen mijn huid prikkelden. Ik opende me, niet alleen fysiek, maar geestelijk, emotioneel, vanuit mijn diepe binnenste opende ik mijzelf totaal. Hier ben ik, dit ben ik, voor jou.
Het was of je tegen me sprak, ik vocht met mezelf, met de tegenstrijd. Dit kon niet, dit klopte niet, en toch….ik luisterde. Gewillig strekte ik mijn armen en mijn vingers omsloten het sierlijk staal van de bedrand. Meer was niet nodig om je te laten zien dat ik je vertrouwde, me openstelde en volledig aan je overgaf.
Een belonend strelen van mijn tepels gevolgd door zachte kneepjes joeg de passie in me op tot zij een brandend verlangen geworden was. Je speelde met het verlangen, je bespeelde het verlangen tot ik je kreunend en woordloos smeekte om me niet te laten verdrinken in dit verlangen dat met intense golven over me heen spoelde.
Je tedere kussen in mijn nek lieten me naar adem happen van intens genot. Overal op mijn lichaam voelde ik de sporen van je aanraking, een zacht tintelend gevoel dat overging in een hitte die mijn huid in brand zette. Je handen omsloten mijn borsten, je vingers speelden met mijn tepels, je kneep erin, voerde de druk op en trok me aan mijn lichaam omhoog. Plotseling onrust, een strijd van binnen. Het klopte niet, ik wilde me verzetten en het was wederom alsof je me toefluisterde je te vertrouwen. Ik liet me terugglijden in de sensaties van het voelen en zette het denken stop, direct werd ik opgenomen door de golven van hartstocht en passie, ik gaf me eraan over. Vertrouwde op jou.
Je vingers tussen mijn benen, ik spreidde ze om je toegang te verschaffen. Een traan gleed over mijn wang, voorzichtig opende ik mijn ogen maar ik zag je niet. Ik sloot mijn ogen en voelde je, mijn lichaam voelde je. Elke aanraking, elke streling, de manier waarop je me liet voelen dat ik van jou was.
Het suste de onrust in me, ik liet de onrust weer wegglijden en verwelkomde de eerste zachte tikken tegen mijn schaamlippen. Ik vocht tegen de intense gevoelens en voelde hoe je me vroeg eraan over te geven, je stem in hoofd liet me niet met rust tot ik me overgaf aan het voelen, aan niets meer dan voelen. Ik was één met mijn lichaam, zij gaf zich over aan jou en ik volgde haar. Liet alle twijfels los, en ging volledig op in het voelen en zijn tot ik slechts nog was, jij liet me voelen dat ik de jouwe was.
Je voerde de snelheid en kracht op, mijn schaamlippen weken uiteen en ik voelde de druk waarmee het orgasme naar buiten wilde komen. Heel even, heel kort maar, was er weer de onrust, echter je trok me direct terug naar mijn gevoel. Een harde tik afgewisseld met een zacht plagend strelen en zuchtend ontsnapte het orgasme, ze druppelde naar buiten op een manier die ik niet eerder had meegemaakt. Zonder strijd, zonder weerstand spoelde ze over je vingers.
Ik voelde hoe de helderheid van het zijn door me heen trok, ik huilde om de intensiteit maar veel tijd om me hieraan over te geven liet je me niet. In mijn hoofd hoorde ik je woorden, ik draaide me om tot ik op handen en knieën op bed zat. Je nam bezit van me, ik voelde de kracht in je, de zekerheid waarmee je me nam. De hartstocht en het verlangen waarmee je me opvulde lieten me naar adem happen zo sterk was het. Mijn lichaam bewoog, draaide en kronkelde en ineens zag ik de werkelijkheid voor me…..je was er niet, waar was je, waarom voelde ik je aanwezigheid, had ik me overgegeven aan het voelen en erop vertrouwd. Me overgegeven aan jou en wat je deed met mijn gevoel. Het was of je me weer terug trok uit het scherpe bewustzijn naar de mist van het voelen, ik voelde alleen nog jou, overal. In me, bij me tot je op het hoogtepunt oploste in de mist.
Een emotionele ontlading volgde, me bewust van mijn totale overgave aan jou in iets dat het midden hield tussen een droom en hallucinatie. Het verwarde me, maakte me kwetsbaar en haarscherp bewust van hoe onvoorwaardelijk en sterk mijn overgave aan jou wel niet moest zijn wanneer ik me aan je gaf terwijl je niet fysiek bij me aanwezig was………..