De Tuin

Laat die middag kreeg ik een smsbericht, tot mijn verrassing was het bericht afkomstig van jou. Iets in de toonzetting van je bericht bezorgde me een aangenaam en warm gevoel, ik betrapte mezelf erop dat een lang sluimerende behoefte wakker gemaakt was en dat had alles te maken met het gevoel dat de intonatie van je bericht bij me losgemaakt had.
In je bericht stelde je voor dat ik een lang en uitgebreid bad zou nemen, waarbij ik vooral de tijd nam om mezelf te ontharen en zelf alvast zou genieten van alle gladde plekjes op mijn lichaam.
Het was me maar tot op zekere hoogte gelukt om van het bad te genieten, mijn gedachten dwaalden telkens af naar de bedoeling die achter je bericht moest zitten. Iets zei me dat dit niet zomaar een bericht of een voorstel was, ik probeerde die gedachte los te laten en mezelf wijs te maken dat je er helemaal geen bedoeling mee had. Zekerheidshalve had ik wel mijn telefoon mee de badkamer in genomen, of misschien wel omdat ik stilletjes hoopte dat er meer berichten zouden volgen.
Na drie kwartier kondigde een subtiele pieptoon uit mijn telefoon aan dat er een bericht was binnengekomen. Ik opende het bericht:
“Lekker aan t genieten? Mooi…….is voor nu wel weer genoeg, als je langer in bad zit verschrompel je nog :-P, trek maar iets leuks aan en ga lekker in de tuin zitten met een boek en glas wijn.”
Ik twijfelde of ik zou reageren op je bericht, ergens had ik wel zin om te plagen en uit te dagen, maar iets weerhield me. Met een glimlach op mijn gezicht stapte ik uit bad, droogde me af en zocht de kledingkast af naar iets dat paste bij mijn stemming. Uiteindelijk koos ik voor een zwart kort jurkje, simpel met een blote rug maar bovenal lekker met dit warme weer, ik trok er niets onderaan. Te warm, besloot ik.

Gewapend met boek, wijntje en uiteraard mijn telefoon installeerde ik me op een rustig plekje in de tuin. De zon voelde nog heerlijk aan, ondanks dat deze over niet al te lange tijd zou ondergaan. Het was een zwoele zomeravond die duidelijk mijn stemming beïnvloedde.
Echt goed concentreren op mijn boek lukte me niet, regelmatig dwaalde mijn blik af naar de telefoon die stilzwijgend op tafel lag en ik vroeg me af of je nog iets van je zou laten horen, of mijn gevoel juist was of dit alles slechts de invulling van mijn stille behoeftes was die mijn fantasie op hol liet slaan. Wat overigens stukken spannender was dan het verhaal in het boek dat ik maar niet kon volgen, wellicht omdat het te weinig aansloot op alles dat in mijn gevoel en fantasie leefde op dat moment.
Ik sloot mijn ogen en liet mijn fantasie kleurrijke beelden schilderen aan de horizon met ondergaande zon. Net op het moment dat ik dreigde weg te doezelen schrok ik op van het subtiele pieptoontje uit mijn telefoon, soms vroeg ik me af hoe t toch mogelijk was dat zo zacht en subtiel het signaal ook was, ik scheen het in dit soort situaties altijd te horen.
Met kloppend hart opende ik het nieuwe bericht, je vroeg me of ik lekker genoten had van de wijn en of het aangenaam was in de tuin. Ik zond een bericht terug waarin ik je liet weten dat t zeer aangenaam vertoeven was hier, romantisch ook met de verlichting die ik weldra aan zou doen. Met de telefoon in mijn handen liep ik naar binnen om mezelf een volgend glas wijn in te schenken, onderwijl was er alweer een nieuw bericht binnengekomen en terwijl ik de wijn in het glas schonk las ik je bericht. Ik was zo perplex dat ik even vergat dat ik ook nog wijn aan t inschenken was, gevolg was dat er meer wijn naast het glas lag dan zich in het glas bevond. Ik maakte alles schoon terwijl ik nadacht over je bericht, wat bedoelde je ermee dat ik de verlichting wel uit kon laten, en waarom moest ik beneden in de tuin gaan zitten, in mijn eentje in het donker? Voor ik een antwoord gevonden had kondigde mijn telefoon de binnenkomst van een nieuw bericht aan, gehaast opende ik het bericht. Dit keer zorgde ik er wel voor dat niet tegelijkertijd met iets anders bezig was.
“Haal ook maar een paar speeltjes, blinddoek lijkt me wel handig, want zo donker zal t wel niet zijn, doe de boeien ook maar en ik zal aardig voor je zijn….je mag je favoriete tepelklemmen uitzoeken.”

Verdwaasd bleef ik naar het bericht kijken, voor de zekerheid controleerde ik zelfs of dit bericht wel echt van jou afkomstig was, niet dat ik iets dergelijks van een ander verwachtte maar ik was wel degelijk verrast om een bericht als dit van jou te ontvangen. Aangenaam verrast dat wel, en het riep ook een heerlijke spanning in me op die ik lang niet meer ervaren had.
Met mijn hoofd vol vragen en gedachten, een fantasie die ver op alles vooruit liep en behoeftes die zich een weg naar buiten aan het banen waren, liep ik naar boven om de speeltjes te pakken. De diverse tepelklemmen die ik had legde ik naast elkaar op het bed, ik vroeg me af welke favoriet waren. Favoriet wanneer ik alleen was en genoot van dat speciale gevoel, of favoriet in een spel met een ander…ik koos voor een stukje zekerheid en pakte de minst heftige tepelklemmen. Op het laatste moment gooide ik ze terug op bed en pakte toch een ander setje en nam alles mee naar beneden. Ondertussen was het buiten al aardig schemerig, ik nam mijn wijn, telefoon en speeltjes mee en ging beneden in de tuin zitten. Genietend van de stilte en rust om me heen, die weldra verstoord werd door mijn eigen onrustige gedachten. Je was toch niet van plan om hierheen te komen en hier buiten te spelen? Ik kon me levendig voorstellen hoeveel moeite ik ermee zou hebben om niet teveel geluid te maken maar de gedachte dat elk geluidje dat ik maakte, hoe minimaal of zacht ook, door deze serene stilte zou snijden, die gedachte stond me niet bepaald aan.
Inmiddels was ik te onrustig geworden om stil te kunnen blijven zitten, ik wandelde heen en weer door de tuin en de pieptoon van mijn telefoon, stoorde me maar was tegelijkertijd een welkom geluid:
“Zit je lekker? Doe straks de boeien en blinddoek maar om en blijf gewoon zitten.”

Ik kon niet meer bepalen welk gevoel sterker was, de spanning en opwinding die dit alles teweegbracht of de onrust dat ik geen idee had wat te verwachten. Ik besloot mijn gevoel te volgen, de behoefte om alles los te laten en me slechts over te geven aan wat zou gebeuren was inmiddels zo sterk geworden dat het een strijd zou zijn geworden wanneer ik er niet aan toe zou geven. Terwijl ik de boeien oppakte en om mijn polsen bond vroeg ik me af of je met boeien alleen de polsboeien of ook de enkelboeien bedoeld had, er trok een vage grijs over mijn gezicht toen ik me bedacht dat je dan maar duidelijker had moeten zijn. Als laatste nam ik de blinddoek en hield deze voor mijn ogen. De stof voelde koel aan, het was een vreemde gewaarwording om helemaal alleen in te tuin te zitten en mezelf te blinddoeken. Ineens schoot de absurde gedachte door mijn hoofd dat je nu geen sms berichten meer hoefde te sturen, geschrokken vroeg ik me af wat die wetenschap inhield.
Betekende het dat je niets meer zou laten horen, zou bellen, een gedachte die ik helemaal niet zo prettig vond eigenlijk, of dat je straks toch ineens hier zou zijn. Ik hield mezelf voor niet op het laatste te hopen, wilde voorkomen dat straks de teleurstelling groot zou zijn wanneer jij andere dingen in gedachten had. Natuurlijk realiseerde ik me dat een deel van de spanning juist draait om hetgeen zich allemaal in je hoofd afspeelt, de fantasiegevoelens en gedachten die een totaal eigen leven gaan leiden in dit soort situaties en maling hebben aan elke vorm van realiteit.
Toch was er een spoortje van gevoel voor realiteit welke me alert hield, ook al had mijn gevoel me tegelijkertijd al meegenomen in die vage droomwereld van fantasie gemengd met verlangens en sluimerende behoeftes. Ik liet mezelf niet volledig meegaan in die droomwereld, gespitst volgde ik elk geluid. Regelmatig meende ik een auto te hebben gehoord die stil hield, tegelijkertijd vroeg ik me af of je wel zo doorzichtig zou zijn. Was de kans niet groter dat je je auto ergens anders neer zou zetten en zou komen lopen…die gedachte maakte dat ik me meer en meer bewust werd van de geluiden in mijn omgeving. De krekels die ik hoorde, een eend verderop in het water,een vogel in de verte, rumoer van mensen die buiten in hun tuinen zaten verderop maar vooral was ik gespitst op takjes die zouden kraken, voetstappen die ik zou horen. Toen het me niet lukte om op deze manier voor mezelf een stuk controle te krijgen besloot ik mijn gevoel in te schakelen, ik concentreerde me op de mogelijke aanwezigheid van iemand, de droomtoestand waarin ik me deels bevond maakte het moeilijk om me echt te focussen hierop. Het leek alsof ik ergens je aanwezigheid al voelde, maar ik realiseerde me tegelijkertijd dat dit wellicht mijn eigen verlangen was waardoor ik geneigd was te geloven dat ik je aanwezigheid voelde zonder dat ik tot nu toe op welke manier dan ook een bevestiging van dat gevoel gekregen had.

Opgelucht constateerde ik voetstappen te horen, je kwam dichterbij en met een glimlach verwelkomde ik je warme lippen op de mijne. “Lekker genoten van alles?”vroeg je.
Ik knikte slechts, woorden waren in deze toch niet voldoende om mijn gevoelens te beschrijven. “Kom”, zei je terwijl je me bij de arm pakte en liet opstaan uit de stoel. Onzeker ging ik staan, me niet echt prettig voelend nu ik niets zag, je sloeg je armen om me heen en trok me naar je toe en deed zo een paar stappen achteruit. Voorzichtig schuifelde ik met je mee, me concentrerend op jouw lichaam, je warmte, de bewegingen die me vertelden welke richting we uitliepen.”Blijf hier maar staan”, hoorde ik je zeggen.
Terwijl ik stil stond probeerde ik me een beeld te vormen van wat jij deed, ik merkte dat je bij me vandaan liep weer terug naar de stoel, ik hoorde je iets van de tafel pakken. Waren het de boeien, of de tepelklemmen? Of beiden?
Toen je terug was pakte je mijn polsen en deed voorzichtig de leren boeien om, je maakte ze aan elkaar vast en tot mijn verrassing maakte je de blinddoek los. Mijn ogen moesten even wennen aan de schemering om me heen, ik keek je aan en was blij je vertrouwde blik te zien.
Je liep voor me uit de trap op naar een hoger gelegen terras en ik was blij slechts geboeid te zijn en niet geblinddoekt de trap op te hoeven gaan, eenmaal boven bleef je stilstaan en draaide je naar me toe. “Zo gemakkelijk kom je er ook weer niet van af”, zei je met een brede glimlach terwijl je me de blinddoek weer voor deed. Ik kon het niet laten om nog even naar je te grijnzen voor duisternis me weer omhulde. Ik voelde je warme adem bij mijn oor toen je me influisterde: “Wat was dat nou voor een grijns…….je had nog meer speeltjes meegenomen weet je nog…maar misschien is het slimmer als we eerst dat jurkje eens uitdoen. Dat zit straks toch alleen maar in de weg.”
Ik kon de grijns niet van mijn gezicht halen toen ik me bedacht dat je het jezelf niet echt gemakkelijk maakte, gezien de ingewikkelde constructie van het jurkje en het feit dat ik de handboeien om had. Je liet je echter niet uit het veld slaan en zonder iets te zeggen maakte je de boeien los, hielp me met uittrekken van het jurkje en maakte de boeien weer vast. Dit keer achter mijn rug, zou het dan toch met voorbedachte rade zijn geweest vroeg ik me af…
Zodra ik je vingers op mijn tepels voelde liet ik alle gedachten los en genoot van het intense gevoel en verlangen dat in me opborrelde. Ik verwelkomde de zoete pijn toen je in mijn tepels kneep en de druk langzaam opvoerde. “Volgens mij zijn ze er nu wel klaar voor,” hoorde ik je fluisteren. Onbewust hield ik mijn adem in toen ik het gerammel van de tepelketting hoorde. Je liet het koele ijzer van de ketting langs mijn enigszins verhitte huid gaan. Ik kreunde zachtjes, voelde me heen en weer geslingerd tussen het verlangen naar de zoete pijn en de angst dat ik het niet kon omzetten in genot en het wellicht te heftig zou zijn. Je lippen voelden warm aan op mijn tepels en even wist je me hiermee te verrassen, terwijl ik me overgaf aan de sensaties, die je met je mond en tanden teweegbracht, had ik te laat in de gaten dat je mijn andere tepel reeds gevangen had in de scherp gebekte tandjes van de klemmen. Mijn zachte kreunen was overgegaan in een zacht smeken, al wist ik zelf niet waar ik om smeekte.
Was het omdat ik de warmte op mijn tepel miste, of omdat ik ook op mijn andere tepel de prikkelende sensaties van de klein gebekte tandjes wilde ervaren..
Tergend langzaam plaatste je de ook op de andere tepel een klem, ik had even nodig om me te herstellen van de intense gevoelens die door mijn lichaam denderden, ook kostte het moeite om een balans terug te vinden toen de vage golven die door mijn hoofd leken te gaan me lieten duizelen.
Vrij snel voelde ik me omhuld door de mij zo bekende warme deken van genot. Ik genoot van je strelende handen op mijn huid, je liefkozende woordjes, de plagerijtjes.
Af en toe trok je speels aan de dunne ketting van de klemmen en verhoogde hiermee de druk op mijn tepels. Steeds intenser werden de golven die me hoger en hoger joegen, ik liet me erdoor meevoeren. Was me alleen nog maar bewust van mijn lichaam, alle sensaties die ik voelde en jouw warmte en geborgenheid. Passie nam het van me over en liet mijn lichaam spreken, ik kreunde terwijl je strelingen dwingender leken te worden. Voorzichtig tastte je af en mijn lichaam vertelde je feilloos waar de grens lag tussen genot en zoete pijn, en tussen zoete pijn en felle pijn welk me liet balanceren op de afgrond boven mijn eigen hartstochtelijke verlangens waarna ik telkens opnieuw werd opgevangen in jouw koesterende, liefdevolle strelingen.
Na een tijdje kondigde je aan de klemmen los te maken, ik hield mijn adem in en kon een korte kreet niet onderdrukken toen het bloed weer begon te stromen. Teder masseerde je mijn tepels en gaf me de tijd om te herstellen.

Ik verwelkomde je warme lippen op mijn intens gevoelige tepels, de minste aanraking voegde nu iets extra’s toe. Je handen dwaalden verder over mijn lichaam en maakte dat ik moeite had met stilstaan.
Plagend liet je een paar vingers dwalend langs mijn schaamlippen gaan terwijl je vragend in mijn oor fluisterde hoe het toch kwam dat ik zo vreselijk vochtig was. Mijn enige antwoord was een glimlach en mijn benen die ik iets verder uit elkaar plaatste in een poging jou meer ruimte te verschaffen. Precies op dat moment haalde je je vingers weer weg, even later voelde ik je vochtige vingers tegen mijn lippen en likte de bitterzoete druppels van je vingers.
“Kom..” fluisterde je terwijl je je armen om me heen sloeg en me op die manier dwong om achteruit te stappen. Ik besefte dat ik mijn gevoel voor oriëntatie kwijt was en vertwijfeld schuifelde ik achteruit tot jij stil bleef staan. Je haalde je armen weer weg en draaide me om, mijn handen maakte je los en zei me om voorover gebogen over de tafel te gaan staan. Ik twijfelde, vroeg me af of er wel een tafel zou staan, het leek of mijn armen ineens van lood waren en ik ze niet meer kon bewegen. Met mijn been bewoog ik iets naar voren en haalde opgelucht adem toen ik de koele rand van de tafel tegen mijn been voelde. Voorzichtig plaatste ik mijn handen op de tafel en probeerde de spanning die zich ineens met een noodvaart in me aan het opbouwen was de baas te blijven. Je vinger bewoog strelend langs mijn ruggenwervel, met al mijn gedachten was ik bij die ene beweging en ik schrok van je been tegen t mijne waarmee je me dwong om mijn benen verder te spreiden.
Het was alsof duizend koele ademstootjes langs mijn vochtige schaamlippen streken toen ik met gespreide benen in de koele avondlucht wachtte op wat komen zou. Nog steeds was ik me bewust van je vinger over mijn rug die langzaam richting mijn billen bewoog. Ik hield mijn adem in toen je langzaam je vinger tussen mijn bilspleet door liet glijden om vervolgens mijn klitje te beroeren. Niets liever wilde ik dan kunnen toegeven aan de golven van het opkomend orgasme, echter net voor ik meende het aanstormende geweld te herkennen haalde je vinger weer weg. Demonstratief legde je je hand op mijn billen en opnieuw hield ik mijn adem in, wetend wat je bedoeling was. Opgelucht liet ik mijn adem ontsnappen toen je hand niet al te hard was neergekomen op mijn billen, echter de tweede klap leek ontstellend veel harder te zijn dan de eerste en liet me meevoeren op een duizelingwekkende tocht in mijn gevoel terwijl ik probeerde de klappen op te vangen. Opnieuw voelde ik hoe die warme golven van zoete pijn over me heen spoelden, ik gaf me eraan over en liet me erdoor meevoeren. Ik was me nog maar vaag van alles bewust, het enige dat me bezighield waren die golven van intens genieten. Wel was ik me bewust van het wisselen van tempo en kracht van slaan dat je deed, maar het enige bewustzijn dat dit teweegbracht was de conclusie dat ik weinig anders kon dan me simpelweg overgeven aan alles.
Langzaam nam de warmte op de huid van mijn billen toe, de hitte leek over te slaan op de rest van mijn lichaam. Het intensief bezig zijn met opvangen van de klappen maakte dat mijn lichaam nat raakte van het zweet en af toe rilde ik wanneer een koele wind over mijn bezwete huid streek.
Je stopte, liet je hand nog even stil op mijn warme billen liggen, hielp me overeind en sloeg je armen om me heen terwijl ik probeerde de duizelingwekkende golven die me nog steeds meevoerden los te laten. Voorzichtig draaide je me om en vroeg me om met mijn rug op de tafel te gaan liggen. Het tafelblad voelde koel aan onder mijn billen, ik trok mijn benen op tot ik met mijn voeten houvast aan de rand had en legde mijn armen achter mijn hoofd. Ineens leek het of ik overal je handen en tong voelde, het waren warme strelingen die ik kreunend verwelkomde. Gaandeweg had de spanning in mijn lichaam zich opgebouwd en het verlangen naar een orgasme was enorm, het was of je dit wist. Je speelde ermee, bespeelde de golven die me dichterbij het orgasme brachten en liet ze weer wegspoelen voor ze me echt mee konden nemen.
Alsof dat nog niet genoeg was merkte ik hoe je dit keer klemmen op mijn schaamlippen zette, de roes waar ik in zat maakte dat ik pas laat besefte wat je aan het doen was, het leek of de roes het makkelijker voor me maakte om de scherpe pijn die aanwezig is wanneer de klemmen net geplaatst worden op te vangen. Plagend speelde je met de klemmen, tikte er zachtjes tegen, trok aan de ketting waardoor je mijn schaamlippen verder uit elkaar trok. Het was of je overal tegelijk was. Ik voelde je tanden op mijn tepels terwijl je er zacht in beet terwijl je nog steeds met de klemmen speelde.
Gaandeweg leek ik te verdrinken in de maalstroom van spanning, verlangen, zoete pijn en intens genieten. De wereld om me heen hield op met bestaan, het was of jij en ik een twee-eenheid waren die onlosmakelijk met elkaar verbonden waren.
Jij gaf me de pijn ik gaf je mijn genot, jij gaf me de geborgenheid me open te stellen, ik gaf je onbeperkt toegang tot mijn diepste emotionele leven. Ik deelde mijn verlangen, jij voerde haar op tot ongekende en onbewandelde paadjes boven een duizelingwekkende afgrond die naar vurige passionele beloftes leidde…..