Het touw waarmee je me bond
Glijdt gedachteloos door mijn handen
Het diepe delen dat ons bond
Legt mijn verdriet aan banden
Nog eenmaal geketend
Aan een laatste gedachte
Terugblikkend wetend
Dat dit de pijn niet zal verzachten
Slechts verbonden aan herinnering
Gescherpt door de werkelijkheid
Verbreek ik de ketting
Van mijn innerlijke strijd.
Afscheid nemen is pijnlijk
Woorden maken kleine wonden
Wanneer ik nog eenmaal omkijk
Zie ik dat gevoelens zijn geschonden
Teveel stukgemaakt
Door onmogelijke strijden
Te vaak geraakt
Door eenzaam lijden
Wanneer tranen gedroogd zijn
Draai ik me om en kijk vooruit
Me bewust van de pijn
Wanneer ik zacht een deur achter me sluit.
Zinnestrelend 