Wegdromend

Wegdromend keek ik in het kaarslicht terwijl ik dacht aan gisteren:

We waren uit geweest, eenmaal thuis stak ik wat kaarsjes aan, zette een
heerlijk muziekje op en we praatten nog wat na over de avond.
Ik staarde in het kaarslicht en droomde een beetje weg tot jij me vroeg je
aan te kijken
De blik in je ogen was herkenbaar, ik voelde een ondeugende tinteling in
mijn ogen en toverde mijn liefste en meest onschuldige glimlach
tevoorschijn.
Het gesprek ging verder alsof er niets veranderd was, ik nam een slok wijn
en bekeek aandachtig mijn glas. Inwendig moest ik lachen toen je me vroeg
waarom ik naar het glas keek.
Mijn gevoel van uitdagen was nog niet verdwenen want ik trakteerde je op een
uitgebreide uitleg over hoe de bank eruit zag wanneer je door het wijnglas
heenkeek.
Onze ogen vonden elkaar, jouw ogen vertelden me om eerlijk te zijn en met
mijn meest oprechte stem (grin) vertelde ik je dat ik je bewust aan het
uitdagen was.
Even bleef het stil tussen ons, ik maakte hiervan gebruik om te kijken hoe
de bank eruit zag door een leeg glaasje wijn en net toen ik mijn glas op
tafel neerzette vroeg jij me om te gaan staan.
Gewillig en met mijn allerliefste glimlach voldeed ik aan je verzoek.
Ik stond op, twijfelde even over waar mijn armen te houden, aangezien ik
ineens tot de ontdekking kwam dat mijn haren lichtelijk door de war waren
haalde ik mijn handen door mijn haar. Net op tijd om van jou de bevestiging
te horen te krijgen dat je niets gezegd had over mijn handen.
Dus liet ik ze langs mijn lichaam hangen terwijl jouw ogen keurend over mijn
lichaam gleden.
Tussendoor ontmoette onze ogen elkaar, de twinkeling in je ogen spoorde mij
aan tot een ondeugend glimlachje. Ook je volgende verzoek werd zonder
protest door mij aan voldaan.
Ik schoof mijn zwarte rokje omhoog en liet je zien hoe mooi glad het tussen
mijn benen was.
Je vingers streelden me zachtjes, ik sloot mijn ogen en genoot van je
aanrakingen.
Wreed werden mijn zoete gedachten onderbroken door jouw stem die me vertelde
me voor je uit te kleden.
Ik trok mijn rokje en truitje uit, en kwam weer voor je staan.
Dit keer kreeg ik te horen dat ik mijn armen achter mijn rug moest doen
terwijl je vingers verder gingen op hun verkenningstocht.
Het voelde heerlijk, ik voelde me rustig en ontspannen. Wetend dat ik op jou
kon vertrouwen, wetend dat ook dit, het mezelf overgeven aan jou, een deel
van mijn persoontje is.
Je vingers speelden met mijn tepels, af en toe gaf je een tik op mijn
borsten. Langzaam voerde je de kracht van de slagen op tot duidelijk werd
dat ik niet veel meer kon opvangen.
Ik mocht even uitrusten, zo lief ben je dan ook wel weer 🙂
Voorovergebogen ging ik boven de bank staan, je warme handen voelden
heerlijk aan op mijn billen. De eerste tikken verspreidden een aangename
warmte door mijn hele lichaam welk zich uitte op een specifieke plaats.
Kennelijk was jij niet doordrongen van de plaatselijke warmte, je dacht de
temperatuur nog iets te kunnen opvoeren door met een kaarsje te spelen.
Gezien echter mijn weinige vertrouwen in vlammetjes en onder de vurig
dreigende blik van mijn kant realiseerde je al snel dat mijn lichaam toch
echt wel voldoende op temperatuur was.

Precies op het moment dat de warmte in mijn lichaam me dreigde mee te voeren
naar hogere sferen vond jij het tijd me even te laten uitrusten, tja soms
voer je je galantheid wel erg ver door 🙂
Zo ver zelfs dat je mijn vermoeide ogen wat rust gunde en me een blinddoek
voordeed.
Ik mocht weer een tijdje in jouw favoriete positie staan (nee je weet wel,
benen gespreid, handen in mijn nek, borsten vooruit).
Handig wist je mijn tepels te vangen in de scherp getande bekjes van de
klemmen, de overige twee klemmetjes plaatste je op mijn schaamlippen. Het
geheel werd omlaag getrokken waardoor ik gedwongen was opnieuw
voorovergebogen boven de bank te staan.
Je liefkozende strelingen op mijn billen maakte echter veel goed.
Na een tijdje had je het lumineuze idee opgevat om van mij een levendige
kandelaar te maken, ik vroeg me nog af of dat kwam omdat mijn vurige blikken
te weinig licht gaven. Veel tijd om daarover na te denken had ik niet, het
gewicht van de te zware kandelaar die aan de ketting bevestigd werd vereiste
de nodige concentratie van mijn kant en eventjes was het alsof de wereld om
me heen niet meer bestond.
Net toen ik overtuigd was geraakt dat de wereld was opgehouden te bestaan
verloste jouw stem me van die gedachte. Je vertelde me om weer te komen
staan, hier was ik niet zo gelukkig mee omdat het gewicht van de kandelaar
me nogal parten speelde.
Wel was je zo lief me een handje te helpen en de kandelaar te verwijderen.

Kennelijk was je bang dat mijn huid in de tussentijd afgekoeld was want je
had een strokenzweep gepakt en warmde in een snel tempo mijn huid weer op.

Je besloot ons spel in de slaapkamer verder te spelen, wat betekende dat ik
weer eventjes tot rust kon komen.
Eenmaal boven liet je me op mijn buik op het bed liggen, mijn handen door de
prachtig versierde spijlen van het bed vastgezet in simpel ijzeren
handboeien. Je weet romantiek wel snel de nek om te draaien 🙂
Bang als je was dat ik mijn benen niet stil kon houden (ik snap toch niet
hoe je aan die gedachte komt) bond je mijn benen bij elkaar.

Daar mijn huid opnieuw was afgekoeld volgde er een nieuwe verwarmingssessie
waarbij ik verzoeknummers mocht indienen. Ik was zo gevleid en verrast door
deze vriendelijke geste dat mijn stem het spontaan begeven had waarmee ik
mijn kansen alweer verspeeld had.

De warmte in mijn lichaam en zeker de warmte van mijn billen had nu
gevaarlijke temperaturen aangenomen dus ik mocht me van je omdraaien.
Opnieuw was je bang dat ik mezelf zou bezeren, mijn handen zette je wederom
vast, je was zelfs bang dat mijn tepels in de weg zouden zitten….je
plaatste de bekende getande bekjes en zette deze vast aan de spijlen van het
bed (we hadden toch moeten vragen of die lak niet beschadigen kan..)
Mijn benen bond je aan het voeteind vast en je warmde de voorkant van mijn
lichaam op met de verschillende zweepjes.

Zodra de temperatuur weer op kookpunt gekomen was stopte je, je maakte me
los en……….we bedreven de rest van de nacht hartstochtelijk de
liefde…..